نتایج جستجو:


قرآن مجید: ترجمۀ عبدالمحمد آیتی

ترجمۀ حاضر از جمله ترجمه‌هاى معاصر از قرآن كريم به قلم عبدالمحمد آيتى است. در ميان ترجمه‌هاى موجود از قرآن كريم این ترجمه از امتيازات خاصى برخوردار است و اثرى است كه ارزش ادبى فراوانى داشته و از جمله آثار ماندنى و جاويدان به شمار مى‌رود. سلامت و استحكام جمله‌بندى و پرهيز از سره‌نويسى فارسى و عربى‌گرايى افراطى و دورى از هرگونه حشو و زوائد، از ويژگى‌هاى اين ترجمۀ ارزشمند است.
اين ترجمه در مقايسه با ترجمه‌هاى پيشين و گاه معاصر مزاياى بسيارى دارد و غالبا معادل‌هاى بسيار زيبايى براى كلمات موجود در قرآن انتخاب كرده است. مترجم گاه با روش «ترجمۀ ارتباطى» عبارتى را كه در فارسى معادل پيامى دارد، ترجمه مى‌كند و آنجا كه «ترجمۀ معنايى» بهتر است، از اين روش استفاده مى‌كند و اينها دستاورد طبيعى تلاش مترجم در ترجمۀ «معلقات سبع» و «تاريخ ادبيات عرب» و تجربيات ديگر علمى ـ ادبى اوست.

دایرة‌ المعارف بزرگ اسلامی

دایرة المعارف بزرگ اسلامی به ترتیب حروف الفبای فارسی از حرف آ و سپس الف از اواسط سال 1363 شروع شده و تاکنون 25 جلد آن تا مدخل «رهی معیری» در قلمروی تاریخ، تمدن و فرهنگ ملل اسلامی منتشر شده است.
مقالات این دایرة المعارف در زمینه‌های علوم قرآنی، اصول عقاید، کلام، فقه، اصول فقه، حدیث، درایه، رجال، اخلاق، ادیان، ملل و نحل، منطق، فلسفه، عرفان، ادبیات، هنر، مردم‌شناسی، معماری و آثار اسلامی، تاریخ، جغرافیا، ریاضیات، نجوم و طب است.  این دایرة المعارف و دانشنامۀ جهان اسلام کار، هدف و برنامه‌های مشابهی دارند، ولی هر یک مدیریت، سازمان، کتابخانه، اعضای هیئت علمی و مقالات خاص خود را دارند و بنابراین خواننده با مراجعه به یکی از اینها از دیگری بی‌نیاز نخواهد بود. خواننده می‌تواند با مقایسه مدخلهای مشابه دریابد که کدامیک دقیقتر، عالمانه‌تر و جامعتر نوشته شده است. مثلا نگاه کنید به مقاله «ذمّه» یا «ذوالقرنین» در دانشنامه جهان اسلام و «ذمیان» یا دو مدخل «ذوالقرنین» (که معلوم نیست چرا دو بار نوشته شده است) در دایرة المعارف بزرگ اسلامی.
دایرة المعارف بزرگ اسلامی تا آخر حرف یا در 35 جلد پیش‌بینی شده است. علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به تارنمای مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی به‌نشانی www.cgie.org.ir و خرید اشتراک، از این مداخل و هم‌چنین کلیۀ مقالات تألیفی این مرکز علمی بهره‌مند شوند. تاکنون هشت جلد از این دایرة المعارف به عربی و دو جلد به انگلیسی ترجمه و منتشر شده است. هر چند این اثر یکی از بهترین آثاری است که در ایران و حتی جهان اسلام با دقت و حوصله تهیه می‌شود، اما همۀ مقالات این دایرة‌ المعارف به دلیل تخصصی‌بودن شاید برای همگان سودمند نباشند و بعضی هم از کیفیت و استانداردهای لازم برخوردار نیستند، هر چند نام بعضی مشاهیر به عنوان مؤلف در آن به چشم می‌خورد. از این رو بعضی از بهترین مقالات آن و همین طور بعضی از مقالات دایرة المعارف‌های دیگر در سایت آثار برتر گزینش و معرفی شده‌اند و این فرآیند ادامه دارد. شما هم میتوانید مقالات برتر این دایره المعارف را به ما معرفی کنید.

فرهنگ معاصر کیمیا: فارسی ـ انگلیسی

فرهنگ معاصر كیمیا یكی از به‌روزترین فرهنگ‌های فارسی ـ انگلیسی است. در این فرهنگ بیش از 40 هزار واژه و اصطلاح رایج زبان فارسی، همراه با برابرهای انگلیسی آن‌ها گردآوری شده است. برای نشان‌دادن تلفظ، واژه‌های فارسی آوانگاری شده‌اند و مثال‌های فراوان این فرهنگ، كاربران را با كاربرد صحیح واژه‌ها آشنا می‌كند. این فرهنگ علاوه بر مثال‌های روشن و مناسب، دارای عبارات، اصطلاحات و بعضی ضرب‌المثل‌های پركاربرد زبان فارسی، و در مجموع فرهنگی نو و روزآمد است.

المفسرون حياتهم و منهجهم

فضای علمی و پژوهشی و معرفتی در گسترۀ فرهنگ اسلامی در بخش‌های مختلف علوم اسلامی، آفریده و مخلوق قرآن کریم است. در این میان، علم تفسیر از گرانبهاترین دانش‌های اسلامی و عرصۀ شناخت تعالیم نظری و عملی اسلام است و پدیدآمدن حوزۀ فرهنگی و کوشش‌های معرفتی در قلمرو تعالیم قرآن با تحقق‌یافتن کتاب‌های تفسیری همراه بوده است و همین آثار تفسیری از عوامل اصلی پی‌ریزی ارکان عمدۀ فرهنگ اسلامی و به‌مثابۀ یکی از بنیادی‌ترین حرکت‌های اجتماعی دانشوران مسلمان در قلمرو فرهنگ اسلامی بوده است.
کتاب المفسرون حياتهم و منهجهم، به زبان عربی، به معرفی اجمالی تفاسیر چاپ‌شده در میان مذاهب مختلف اسلامی در سه جلد اختصاص یافته است. شیوۀ ترتیب و چینش تفاسیر، معجمی و بر اساس نام تفاسیر انجام یافته است. در کتاب، هدف تنها معرفی و مقایسۀ تفاسیر مورد نظر بوده است، از این رو از موضع‌گیری جانبدارانه دربارۀ روش و دیدگاه فکری مفسر پرهیز شده است.
پیش از ورود به معرفی تفاسیر، مقدمه‌ای در توضیح اصطلاحات دانش تفسیر و مفسرین فراهم آمده و در این مقدمه شرحی کوتاه از معنای اصطلاح و سیر و تطور آن و فرق آن اصطلاح و عناوین مشابه به منظور پیشگیری از اشتباه خواننده و نیز توضیحات جنبی آورده شده است. ترتیب مباحث کتاب بدین‌قرار است: نام کتاب و مؤلف و تاریخ تولد و فوت و مذهب مؤلف، زبان تألیف و تعداد مجلدات تفسیر، مشخصات چاپ کتاب، زندگی و آثار علمی مؤلف، معرفی کلی تفسیر، و توضیح و تفصیل دربارۀ روش تفسیری مؤلف.

مهمترین منابع تاریخ اسلام و شرح‌حال

اطلاع از شرح‌حال صحابه، تابعین و علمای مسلمان به ترتیب تاریخ پیدایش آثار شرح‌حال برای هر محققی یک ضرورت است. این فهرست با تمرکز بر تاریخ وفات مؤلف هر اثر به شما کمک می‌دهد تا براحتی به چنین هدفی برسید. این فهرست شامل مهمترین منابع تاریخ اسلام و شرح‌حال (اعم از تک‌نگاری و وقایع‌نگاری) است.

 

ابن اسحاق (150)، سیرۀ مندرج در ابن هشام؛


محمد بن عمر واقدی (207)، کتاب المَغازی، چاپ مارسِدِن جُونز، لندن 1966؛ {این کتاب را یولیوس وِلهاوزِن در برلین 1882 به انگلیسی ترجمه و منتشر کرده است Muhammed in Medina؛ این اثر به فارسی نیز با عنوان تاریخ جنگهای پیامبر در سه جلد توسط محمود مهدوی دامغانی، تهران، مرکز نشر دانشگاهی،1361-1366 ترجمه و منتشر شده است}.


ابن هشام (218)، السیرة النبویة،تحقیق سهیل زَکّار، بیروت، دارالفکر، 1412؛ (رفیع الدین اسحاق بن محمد همدانی این کتاب را به فارسی ترجمه و در سال 1361 انتشارات خوارزمی آن را منتشر کرده‌ است)؛ ترجمه دیگر: عباس زریاب خویی (1297-1373)، سیره رسول الله: از آغاز تا هجرت،  تهران سروش 1370ش؛ ترجمۀ فارسی دیگر از مسعود انصاری است که انتشارات مولی در تهران در 1392 و سپس 1396 منتشر کرده است؛ گوستاو وایل (Gustav Weil) این اثر را در 1864 به آلمانی ترجمه و منتشر کرد (Das Leben Mohammeds,” 2 vols. Stuttgart, 1864).


نصربن مزاحم المِنقَری (    -212)، وقعة صفّین، چاپ عبدالسلام محمدهارون، قم: مکتبه مرعشی 1404/ 1362ش؛


مُصعب بن عبدالله زبیری (156-236)، نَسَبُ قریش، چاپ رالیفی پروفنسال، مصر، دارالمعارف، للطباعه والنشر 1953/1332ش؛


زُبَیر بن بَکّاء (172-256)، الاخبار الموفقیات، چاپ سامی مکی، بغداد، احیاء التراث الاسلامی 1972/1350؛ این کتاب را علی اصغر خندان، استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران، به فارسی ترجمه کرده است.


یوسف بن سفیان فَسَوی/بَسَوی (    -277)، المعرفة و التاریخ، چاپ خلیل منصور، بیروت، دارالکتب العلمیه 1419/ 1999؛ فَسَوی منسوب به شهر فَسا.


احمد بن یحیی بَلاذُری (279)، فُتُوح البُلدان، به کوشش رضوان محمد رضوان، قاهره، 1959 (بخش ایران این کتاب به فارسی توسط آذرتاش آذرنوش ترجمه و با تصحیح محمد فرزان منتشر شده است: تهران، بنیاد فرهنگ ایران، 1346)


عبدالرحمن بن عمرو ابی زُرعَه دمشقی ( -280)، تاریخ ابی زُرعه الدمشقی، چاپ شکرالله قوچانی { بی جا،  بی نا، بی تا}؛


احمد بن اسحاق یعقوبی (292؟)، تاریخ یعقوبی، بیروت، دار صادر، بی تا (محمد ابراهیم آیتی این کتاب را در 1343 ترجمه و منتشر کرده است)؛


خلیفة بن خیاط (300)، التاریخ، چاپ سهیل زَکّار، بیروت 1414/1993؛


محمد بن جریرطبری (224-310)، تاریخ الرُّسُل و الملوک، لیدن، 1879؛ کل کتاب به انگلیسی زیر نظر احسان یار شاطر در امریکا دانشگاه ییل ترجمه و منتشر شده است. (آنچه ترجمه فارسی این کتاب خوانده می شود ترجمۀ تاریخ طبری نیست بلکه گزیده و تألیفی است از بَلعَمی، تاریخنامه طبری، به کوشش محمد روشن، تهران، نشر نو 1349).


ابن اعثم کوفی (314)، الفتوح، 8 جلد، تحقیق علی شیری، بیروت، دارالاضواء، 1411/1991؛ مورخ گرایش شیعی داشته است.


محمد بن عبدالملک همدانی (463-521)، تکملة تاریخ الطبری، چاپ آلبرت یوسف کنعان، بیروت، المطبعة الکاثولیکیه 1961/ 1340ش؛


محمد بن علی ابن اعثم کوفی ( -314؟)، الفتوح، هند، مطبعة مجلس دائره المعارف العثمانیه، حیدرآباد دکن 1348/1969؛


علی بن حسین مسعودی (345)، مُروج الذهب و معادن الجوهر، چاپ محی الدین عبدالحمید، قاهره، السعاده 1384، 4 جلد؛ (این کتاب به فرانسه ترجمه شده و همراه با متن عربی در 9 جلد منتشر شده است: تهران، اسماعیلیان 1349/1970. نیز ابوالقاسم پاینده این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است: تهران، بنگاه ترجمه، 1356 دو جلد)؛ همو، التنبیه و الاشراف، چاپ اسماعیل صاوی، قاهره، دارالصاوی، بی تا، 423 صفحه  (این کتاب هم به فارسی به توسط ابوالقاسم پاینده ترجمه شده ‌است، تهران، انتشارات علمی فرهنگی، 1365).


ابو عُمَر محمد بن یوسف كِندی (283-355)، کتاب الوُلاة و کتاب القُضاة، تصحیح رَفَن گَست، بیروت، مطبعه الاباء الیَسُوعیین، 1908؛ در معرفی خلفای راشدین، خلفای بنی امیه، خلفای بنی عباس و قاضیان تا زمان وفاتش.


مطهر بن طاهر مقدسی (    -؟355)، کتاب البَدء و التاریخ، تهران، مکتبة الاسدی 1962/1341ش؛


حمزة بن حسن حمزه اصفهانی (280-360؟)، تاریخ سنی ملوک الأرض و الانبیاء علیهم الصلوة و السلام، بیروت، دار مکتبة الحیاة 1961/1340ش؛ {جعفر شعار این کتاب را به فارسی ترجمه کرده است: تاریخ پیامبران و شاهان، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، 1346 ش}.


محمد بن محمد مفید (336-413)، الجمل و النصرة لسیّد العترة فی حرب البصرة، چاپ علی میرشریفی، بیروت، دارالمفید 1993/1372؛


یوسف بن عبدالله ابن عبدالبر (363-463)، الاستیعاب فی معرفة الاصحاب، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت، دارالجیل 1992/1371ش؛ همو، جامع بیان العلم و فضله و ماینبغی فی روایته و حمله، قاهره، دارالکتب الاسلامیه 1402/1361ش؛


خطیب بغدادی (463)، تاریخ بغداد مدینة السلام، چاپ جمیل عطار، بیروت، دارالفکر، 2004/1383؛ (این چاپ 20 جلدی شامل ذیل و تکمله هایی است که دیگران برای کتاب نوشته اند).


فضل بن حسن طبرسی (؟468-  548)، اعلام الوَری بأعلام الهُدی، قم، موسسه آل البیت لاحیاء التراث 1417/1375ش ؛


ابن قَلانِسی (464-555)، تاریخ دمشق، چاپ سهیل زَکّار، دمشق، 1403/1983؛


ابن عَساكر (499-571)، تهذیب تاریخ دمشق الكبیر، تحقیق ابی عبدالله علی عاشور الجنوبی، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، 2001؛ همو، تاریخ مدینة دمشق، تحقیق علی شیری، 70 جلد، بیروت، دارلفکر، 1415/1995.


علی بن عُبَیدالله منتخب الدین رازی (504- 585)، فهرست اسماء علماء الشیعة و مصنفیهم، چاپ عبدالعزیز طباطبائی، قم، مجمع الذخائر الاسلامیه 1404؛


ابن شهر آشوب (588)، مناقب آل ابی طالب، چاپ یوسف بقاعی، ]قم[ ، ذوی القربی 1385؛


عبدالرحمان بن عادل ابن جوزی (508-597)، المُنتظم فی تاریخ الاُمم و الملوك، دکن، دائره المارف العثمانیه،بی تا؛


علی بن یوسف قِفطی (568-646)، تاریخ الحکماء، و هو مختصر الزوزنی الُمُسّمی بالمنتخبات الملتقطات من کتاب اخبار العلماء باخبار الحکماء، بغداد، مصر، مکتبه المثنی، موسسه الخانجی، چاپ افست، لایپزیگ 1903؛


سبط ابن جَوزی (581-654)، مِرآةُ الزمان فی تاریخ الاعیان، حیدر آباد دکن،1370/1951؛


علی بن محمد ابن اثیر (630)، الکامل فی التاریخ، بیروت، دار صادر، 1385/1965؛ (این کتاب 13 جلدی، جز جلد اول، توسط ابوالقاسم حالت و عباس خلیلی در 11 جلد به فارسی ترجمه شده است، تهران، علمی 1371-137؟)


ابراهیم ابن ابی الدَّم الحَمَوی (583-642)، التاریخ الاسلامی المعروف باسم التاریخ المظفری، چاپ حامد زیان غانم زیان، قاهره، دار الثقافه للنشر و التوزیع 1989؛


عبدالرحمن بن اسماعیل ابو شامه (599-665)، الروضَتَین فی اخبار الدَولتین، بیروت، بی‌تا؛


ابن خَلِّکان (608-681)، وَفَیات الاَعیان و أنباء أبناء الزمان، چاپ محمد محی الدین عبدالحمید، قاهره، 1948؛


غریغوریوس بن هارون ابن عبری (623-685)، تاریخ مختصر الدول، بیروت، مطبعة الکاثولیکیه 1958/ 1337؛


محمد بن علی ابن طِقطَقی (660-709)، الفخری فی الآداب السلطانیة و الدول الاسلامیة ، مصر ]چاپ محمود توفیق کتبی[، 1340؛


عبدالرزاق بن احمد ابن فُوَطی (642-723)، مجمع الآداب فی معجم الالقاب، تهران، وزارة الثقافه و الارشاد الاسلامی، 1416 / 1375 – 1376؛


محمد بن احمد، ذهبی (673-748)، تاریخ الاسلام، چاپ بشار عوّاد معروف، بیروت، 2003؛ همو، العبر فی خبر من غَبَر، مطبعه حکومه الکویت،1984؛


احمد بن یوسف ابن ازرق (510- 752)، تاریخ الفارقی، چاپ بدوی عبداللطیف عوض، بیروت، دارالکتاب اللبنانی 1974؛


صلاح الدین خلیل صَفَدی (696-764)، الوافی بالوفیات، بیروت، دارصادر،بی تا همو، اعیان العصر و اعوان النصر، چاپ علی ابوزید و دیگران، دمشق، دارالفکر المعاصر 1418/ 1998؛


عبدالله بن اسعد الیافعی الیمینی المکّی (768)، مِراةُ الجِنان وعبرة الیقظان، لبنان، بیروت، موسسه الاعلمی للمطبوعات، الطبعه الثانیه،1390/1970؛


ابوالعباس بن خطیب مشهور به ابن قُنفُذ القُسَنطینی (740-810)،  کتاب الوفیات، تحقیق عادل نویهض، بیروت، دارالافاق الجدیده، 1403/1983(فقهاء و محدثان از سال11-807)؛


ابن كثیر (700-774)، البدایة و النهایة، چاپ علی شیری، بیروت، داراحیاءالتراث العربی، 1408/1989؛


عبدالرحمان بن محمد ابن خلدون (732- 808)، مقدمة ابن خلدون و هی الجزء الاول من  تاریخ ابن خلدون، المُسّمی دیوان المبتدأ و الخبر فی تاریخ العرب و البربر و مَن عاصرهم من ذوی الشأن الاکبر، عنوان کتاب از جلد دوم به بعد  تاریخ ابن خلدون و جلد هشتم فهارس؛ چاپ خلیل شحاده و سهیل زَکار، بیروت، دارالفکر 1408 / 1988؛ {دربارۀ اثر ابن خلدون نگاه کنید به: ساطع حصری (1881- 1968)، دراسات عن مقدمة ابن خلدون، مصر، دارالمعارف 1953}؛


محمد بن احمد فاسی (775-832)، العِقد الثمین فی تاریخ البلد الأمین، چاپ محمد عبدالقادر احمد عطا، بیروت، دارالکتب العلمیه 1419 / 1998؛


ابن­تَغری‌بِردی اتابكی (813-874)، النُجُوم الزّاهره فی ملوک مصر و القاهره، مصر، 1963. در معرفی پادشاهان و قضات مصر.


ابن حجر عَسقَلانی (852)، الاصابة فی تمییز الصّحابة، چاپ علی محمد بجاوی، بیروت، دارالجیل 1412 / 1992؛


محمد بن عبدالرحمن سَخاوی (831- 902)، الأعلان بالتوبیخ لِمَن ذمّ التاریخ، چاپ فرانتس روزنتال، بغداد، مطبعه العانی 1382/1963؛ همو، التحفة اللطیفة فی تاریخ المدینة الشریفة، بیروت، دارالکتب العلمیه 1414/ 1372ش؛


عبدالرحمن بن ابی بکر سیوطی (849-911)، حُسن المحاضَره فی تاریخ مصر و قاهره، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، دار الفکر العربی، 1418/1998؛


حسین بن محمد دیاربکری (  -966؟)، تاریخ الخمیس فی احوال انفس نفیس، بیروت،موسسه شعبان ]تاریخ خاتمه کتاب 1283ق[؛


عیدالقادر بن شیخ عَیدَروس (978-1038)، تاریخ النور السافر عن اخبار القرن العاشر، بیروت، ]بی نا[ 1405 / 1985؛


ابن عماد (1032-1089)، شَذَرات الذهب فی اخبار مَن ذَهَب، بیروت، 1399/1979؛


محمد باقر مجلسی (1110)، بِحار الانوار، 110 جلد، بیروت، مؤسسة الوفاء، 1403/1983؛


محمد الصغیر بن الوافرانی (1080- 1139)، نُزهة الحادی باخبار ملوک القرن الحادی، رباط، مکتبه الطالب،بی تا؛


علی باشا مبارک (1824-1893)، الخِطَطُ التوفیقیة الجدیدة لعصر القاهرة، قاهره، الهیئة المصریه العامه للکتاب 1359/ 1980؛


محمد کرد علی (1876-1953)، خِطَطُ الشّام، بیروت، 1390-1392/1970-1972؛


جواد علی (1907- 1987)، المُفصّل فی تاریخ العرب قبل الاسلام، بیروت، دارالعلم للملایین1976-1978؛ همو، تاریخ العرب فی الاسلام، السّیرة النبویة، بغداد، مطبعه الزعیم 1961؛


الشیخ عبد الرزاق بیطار، حلیة البشر فی تاریخ القرن الثالث عشر، بیروت، دارصادر،1413/1993؛


سید عبدالعزیز سالم، التاریخ و المؤرخون العرب، بیروت، دارالنهضه العربیه 1406/1986؛


بسام عبدالوهاب جابی، معجم الاعلام ، لیماسوس، قبرس،1407/1987؛


احمد تیمور پاشا، اعلام الفکر الاسلامی فی عصر الحدیث، قاهره،1387/1967؛


شاکر مصطفی،  تاریخ العربی و المورّخون دراسة فی تطور علم التاریخ و معرفة رجاله فی الاسلام، بیروت، دارالعلم للملایین 1983/1362ش؛


فرانتس روزنتال (1865- 1914)، تاریخِ تاریخ نگاری در اسلام، ترجمۀ اسدالله آزاد، مشهد، آستان قدس رضوی 1365ش؛

منابع طبقات فقهای مالکی

منابع شرح‌حال فقهای مالکی به ترتیب تاریخ وفات مؤلفان آنها در این جا فهرست شده‌اند. اولین شاگردان مالک چون عبدالرحمان‌بن‌قاسم و عبدالله‌بن‌وهب به مصر رفتند و شاگردانی تربیت کردند. مهم‌ترین شاگردان آنها کسانی چون عیسی‌بن‌دینار غافقی اهل اندلس (به ویژه قرطبه/ کوردوا کنونی و طُلَیطله/تولدو کنونی) بودند و مذهب فقهی مالک را در آن بلاد ترویج دادند. از این رو، اولین منابع شرح‌حال فقهای مالکی منابعی‌اند که به شرح‌حال علمای اندلس، قیروان، و فُسطاط (قاهره کنونی) می‌پردازند. همچنین به طبقات علما به لحاظ جغرافیایی نیز مراجعه کنید. برای تهیۀ این منابع با بخش فروش سایت آثار برتر تماس بگیرید.

 

محمد بن احمد، ابوالعرب تميمي (333)، كتاب طبقات علماء افريقية، چاپ محمد بن شنب، بيروت: دارالكتاب اللبناني، [بي تا.]؛


محمد بن حارث خشنی قیروانی (361)، اخبار الفقهاء و المحدثین، بیروت1420/1999؛


ابن فرضی (403)، تاريخ علماء الاندلس، چاپ ابراهيم ابياري، قاهره 1410/1989؛


عیاض بن موسی قاضی عِیّاض (476-544)، ترتیب المدارک و تقریب المسالک لمعرفة اعلام مذهب مالک، مغرب، وزارة الاوقاف و الشؤن الاسلامیه،1403؛


ابن فرحون (729-799)، الدیباج المُذهِب، تحقیق مأمون بن محیی الدین الجنان، بیروت، دارالکتب العلمیه،1996؛


ابن تغری‌بِردی اَتابکی (813-874)، المَنهل الصافی و المستوفی بعد الوافی، چاپ نبیل محمد عبدالعزیز، قاهره، 1985؛


محمد بن عبدالرحمن سَخاوی (831-902)، الضوء اللامع لاهل القرن التاسع، قاهره، دار الکتاب الاسلامی، بی تا؛


احمد بابا تُنبُکتی (963-1032)، نَیل الابتهاج بِتَطریز الدیباج، چاپ عبدالحمید عبدالله، طرابلس، منثورات کلیه الدعوه الاسلامیه، 1398/1989؛


محمد بشیرظافر ازهری، الیواقیت الثمینه فی اعیان مذهب عالم المدینه،قاهره، دارالافاق،1420/2000؛


محمدبن محمد مَخلوف (1280-1360)، شجرة النور الزکیه فی طبقات المالکیه، بیروت، دارالکتب العربی،1349؛


عبد السلام بن عبد القادر بن سوده ، دلیل مؤرخ المغرب الأقصی ، چاپ الحسنیه ، مغرب 1369/1950؛


عبد الحی بن عبد الکبیر الکتانی (1873-1907)، فهرس الفهارس و الاثبات، چاپ دار الغرب الإسلامی ، بیروت 1402/1982(سرگذشت محدثان)؛

مهمترین منابع رجالی شیعه به ترتیب تاریخی

1.    برقی، احمد بن محمد (274 یا 280)، الطبقات، قم، مکتبة آیت الله المرعشی النجفی، الخزانة العالمیة للمخطوطات الاسلامیة؛


2.     ابوالفرج الإصفهانی، علی بن حسین (284-356)، فهارس کتاب الاغانی، بیروت، داراحیاء التراث العربی 1407 / 1366؛


3.    زُراری، ‌احمد بن محمد (285-368)، ‌رسالة ‌ابی غالب الزُراری الی ابنه فی ذکر آل اَعیَن، ‌تحقیق محمدرضا حسینی، قم، مرکز البحوث و التحقیقات الاسلامیه، 1411ق؛


4.    ابن غَضائری،‌ احمد بن حسین (قرن چهارم)، الرجال، ‌قم، دارالحدیث، 1380ش؛


5.    نجّاشی اسدی،‌ احمد بن علی (372-450)، ‌فهرست اسماء مُصَنّفِی الشیعة المُشتَهر بِرجال النجّاشی،‌ تحقیق موسی شبیری زنجانی، ‌قم، موسسه النشرالاسلامی لجامعة المدرسین، 1416ق؛


6.    طوسی، ‌محمد بن حسن (385-460)،‌ اختیار معرفة ‌الرجال المعروف برجال الکشّی،‌ تعلیق حسن مصطفوی، مشهد، دانشگاه مشهد: دانشکده الهیات و معارف اسلامی، مرکز تحقیقات و مطالعات، 1348ش؛


7.    همو، ‌رجال الطوسی، ‌تحقیق جواد قیّومی اصفهانی، ‌قم، مؤسسه النشر الاسلامی، 1415ق؛


8.    همو، ‌الفهرست، ‌تحقیق محمدصادق آل بحرالعلوم، نجف، مکتبة المرتضویه، [بی تا]؛

 

نکته:
رجال نجّاشی، رجال کشّی، الفهرست، رجال شیخ طوسی و رجال ابن غضائری به منابع پنج گانۀ رجالی شیعه معروفند.


9.   علوی عُمَری، علی بن ابی الغنائم (ابن صوفی) (متوفی 348 یا 466)، المَجدی فی انساب الطالبین، تحقیق، احمد مهدوی دامغانی و مقدمه نجفی مرعشی؛


10.   منتجب الدین الرازی، ‌علی بن بابویه (504-585)،‌ الفهرست، ‌تحقیق جلال الدین محدث ارموی،‌ قم، کتابخانه عمومی ‌آیة الله العظمی مرعشی نجفی، 1366ش؛


11.    ابن شهرآشوب،‌ محمد بن علی (488-588)،‌ معالم العلماء فی فهرست کتب الشیعة و اسماء المُصَنّفین منهم قدیما و حدیثا، طهران [بی نا]، 1353ق؛


12.    تقی الدین حِلّی،‌ حسن بن علی (647-707)،‌ کتاب الرجال، ‌تحقیق محمد صادق آل بحرالعلوم، ‌نجف، المطبعة الحیدریة، 1392ق/1972م؛


13.  علامه حِلّی، ‌حسن بن یوسف (648-726)،‌ خلاصة الأقوال فی معرفة‌ الرجال، ‌تحقیق جواد قیّومی، ‌قم، مؤسسة نشر الفقاهه، 1417ق؛


14.  همو، ‌ایضاح الاشتباه، تحقیق محمد حَسّون،‌ قم، مؤسسة النشر الاسلامی، 1415ق؛


15.  تفرشی،‌ مصطفی بن حسین (؟-1044)،‌ نقد الرجال،‌ قم، موسسة ‌آل البیت لاحیاء التراث، 1418ق؛


16.  جزائری،‌ عبدالنبی ابن سعدالدین (؟-1021)،‌ حاوی الأقوال فی معرفة‌ الرجال، ‌تحقیق موسسة الهدایة لاحیاء التراث، ‌قم، ریاض الناصری، 1418ق؛


17.  استرآبادی،‌ محمد بن علی (؟-1028)،‌ منهج المقال فی تحقیق احوال الرجال المعروف بالرجال الکبیر،‌ [ایران]، میرمحمد صادق حسینی خوانساری بن ابوالقاسم، 1306-1307ق؛


18.  قهپائی،‌ عِنایة الله (قرن یازدهم)،‌ مجمع الرجال،‌ [اصفهان]، موسسه اسماعیلیان، [بی تا]؛


19.  اردبیلی،‌ محمد بن علی (؟-1101)،‌ جامع الرُّواة ‌و ازاحة ‌الاشتباهات عَنِ الطُرق و الأسناد، بیروت، دارالاضواء، 1983م؛


20.  حرعاملی، ‌محمد بن حسن (1033-1104)،‌ اَمَلُ الآمل،‌ تحقیق احمد حسینی، بغداد، مکتبه الاندلسی، 1385؟؛

تکمیل این اثر: سید حسن صدر (1856-1935م) تکملة اَمَلُ الآمل، تحقیق حسین علی محفوظ، عبدالکریم دباغ، عدنان دباغ، بیروت، دارالمورخ العربی، 2008م؛


21.  مجلسی،‌ محمدباقر (1037-1110)،‌ الوجیزة فی الرجال، ‌تحقیق محمدکاظم رحمان ستایش، تهران، دبیرخانه بزرگداشت علامه مجلسی، انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات، 1378ش؛


22.  ماحوزی، ‌سلیمان بن عبدالله (1075-1121)،‌ معراج اهل الکمال الی معرفة الرجال، ‌تحقیق مهدی رجائی و عبدالزهراء عویناتی،‌ قم، مطبعة سیدالشهداء،1412ق؛


23.  بحرالعلوم، محمدمهدی (1155-1212)،‌ رجال السید بحرالعلوم المعروف بالفوائد الرجالیه، تحقیق محمدصادق بحرالعلوم و حسین بحرالعلوم، نجف، مطبعة الآداب، 1385-1386ق؛


24.  جابِلقی بروجردی،‌ علی اصغر (؟-1313)،‌ طرائف المقال فی معرفة ‌طبقات الرجال،‌ تحقیق مهدی رجائی، ‌قم، مکتبة ‌آیة الله العظمی مرعشی نجفی، 1410ق؛


25.  مازندرانی حائری،‌ محمد بن اسماعیل (1159-1215)،‌ منتهی المقال فی احوال الرجال، قم، موسسه آل البیت لاحیاء التراث، 1416ق؛


26.  مامقانی،‌ عبدالله (1872-1932م)،‌ الفوائد الرّجالیه من تنقیح المقال فی علم الرجال، تحقیق محمدرضا مامقانی، قم، موسسه آل البیت لاحیاء التراث،1431ق؛

تنقیح این اثر: محمدتقی شوشتری (1282-1374ش)،‌ قاموس الرجال، قم، موسسه النشر الاسلامی، 1383ش؛


27.  مامقانی، عبدالله (1872-1932م)، تنقیح المقال فی علم الرجال، قم، موسسه ال بیت لاحیاء التراث؛


28.  کلباسی، ابوالمعالی محمد بن محمد ابراهیم (1247-1315)،‌ الرسائل الرجالیة، تحقیق محمد حسین درایتی، قم، دارالحدیث، 1380؛


29.  طه نجف،‌ محمد،‌ اتقان المقال فی احوال الرجال الحضره، ‌نجف، المطبعه العلویه، 1341ق؛


30.  خاقانی،‌ علی (1245-1285)،‌ رجال الخاقانی،‌ [بی جا]، مکتب الأعلام الاسلامی، 1404ق؛


31.  کلباسی، ‌ابوالهدی (؟-1315)،‌ سماء المقال فی تحقیق علم الرجال، ‌تحقیق محمدعلی روضاتی اصفهانی، قم، مکتبه البرقعی، 1332؛


32.  خوئی، ‌ابوالقاسم (1278-1371ش)، معجم رجال الحدیث و تفصیل طبقات الرواة، نجف، [ابوالقاسم الموسوی الخوئی]، 1978م؛


33.  شوشتری (تستری)، محمد تقی، ‌قاموس الرجال، قم، موسسه النشر الاسلامی،1410-1424/1369-1383؛


34.  موسوی اصفهانی،‌ حسن،‌ ثقات الرواة‌،‌ نجف، مطبعه الآداب، 1387ق؛

منابع طبقات فقهای حنبلی به ترتیب تاریخی

مهم‌ترین منابع شناخت طبقات فقهای حنبلی به ترتیب تاریخ دورۀ حیات مؤلفان در اینجا فهرست شده‌اند. این فهرست به محقق کمک می‌دهد تا از شرح حال و آثار هر یک از فقهای حنبلی‌مذهب اطلاع پیدا کند. برای تهیۀ این کتاب‌ها با بخش فروش سایت آثار برتر تماس بگیرید.

 

ابن ابی­ یعلی (451-526)، طبقات الحنابله، بیروت، بی تا؛


ابن جوزی (508-598)، مناقب امام احمد بن حنبل، چاپ محمد امین خانجی کتبی، بیروت، بی تا؛


ابن رجب (736-795)، کتاب الذیل علی طبقات الحنابله، بیروت، 1372؛


ابن شطّی بغدادی، مختصر طبقات الحنابله، چاپ فوّاز زمالی، بیروت، 1406/1986؛


ابراهیم بن محمد ابن مفلح حنبلی (716-884)، المقصد الارشد فی ذکر اصحاب الامام احمد، چاپ عبدالرحمان بن سلیمان عثیمین، ریاض، مکتبه الرشد، 1410/1990؛


مجیر الدین عبدالرحمان بن محمد العُلَیمی حنبلی (860-928)، الدُّر المُنَّضد فی ذکر اصحاب الامام احمد، حققه الدکتور عبدالرحمان بن سلیمان عثیمین، مکه، مکتبه التوبه، بی تا (در شناخت اصحاب امام احمد و حنبلیان تا قرن دهم)؛


محمد بن محمد غَزّی (977-1061)، الکواکب السائره باعیان المئة العاشره، چاپ سلیمان جبور، بیروت 1979؛ همو، لطف السَّمَر و قَطفُ الثَّمَن من تراجم اعیان الطبقة الاولی من القرن الحادی عشر، دمشق، وزارة الثقافة و الارشاد القومی، بی تا؛ (این کتاب دو جلدی ادامه الکواکب السائرة است)؛


محمد بن محمد غزّی (1173-1214)، النعت الاکمل لاصحاب الامام احمد بن حنبل، چاپ محمد مطیع حافظ و نِزار أباطه، دمشق، دارالفکر، 1402/1982(سرگذشت علماء حنبلی از سال901-1207)؛


ابن بَدران (1280-1326)، المدخل الی مذهب الامام احمد بن حنبل، چاپ عبدالله بن محسن ترکی، بیروت 1981؛


محمد بن عبدالله النجدی (1236-1293)، السُّحُب الوابلة علی ضرائح الحنابله، چاپ بکر بن عبدالله ابو زید و عبدالرحمان بن سلیمان عثیمین، بیروت، موسسه الرساله، 1416/1996؛


ابراهیم بن محمد ابن ضویان (1275-1353)، رفع النقاب عن تراجم الاصحاب ، تحقیق مدیحه الشرقاوی، قاهره، مکتبه الثقافه الدینیه،2007؛


عبدالله طریقی، معجم المصنفات الحنابله، ریاض، 1422/2001(سرگذشت علماء حنبلی از سال241-1420هجری در 8 مجلد)؛


عبدالقادر عطا و مصطفی عبدالقادر عطا، طبقات الحنابله، بیروت، 1412/1992؛

منابع طبقات فقهای شافعی به ترتیب تاریخی

مهم‌ترین منابع شناخت طبقات فقهای شافعی به ترتیب تاریخ دورۀ حیات مؤلفان در اینجا فهرست شده‌اند. این فهرست به محقق کمک می‌دهد تا از شرح حال و آثار هر یک از فقهای شافعی‌مذهب اطلاع پیدا کند. برای تهیۀ این کتاب‌ها با بخش فروش سایت آثار برتر تماس بگیرید.

 

ابو عاصم محمد بن احمد العبادی (458)، طبقات الفقهاء الشافعیه، لیدن، چاپ گوستاوویتستام،1964؛


عبدالرحیم بن حسن اسنوی (704-772)، طبقات الشافعیه، چاپ کمال یوسف الحوت، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1407/1987؛


یحیی بن شرف نووی (631-676)، تهذیب الاسماء و اللغات، {قاهره :}اداره الطباعة المنیریة {بی تا}؛


سراج الدین ابو حفص الاندلسی تکروری معروف به ابن مُلقّن (723-804)، العَقد المُذهَب فی طبقات حَمَلةالمَذهب، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1417/1997؛


تاج الدین ابو نصر عبدالوهاب بن علی عبدالکافی السبکی (727-771)، طبقات الشافعیة الکبری، مطبعة البابی الحلبی و شرکاء، 1383/1964؛


تقی الدین ابن قاضی شُهبَه الدمشقی (779-851)، طبقات الشافعیة، بیروت، دارالکتب العلمیه، 1407/1987؛


اسماعیل  بن عمر ابن کثیر الدمشقی، طبقات الفقهاء الشافعیین، مکتبه الثقافه الدینیه، 1413/1993؛




جستجوی پیشرفته با گوگل

این جا یک سایت کتاب فروشی نیست.

هدف اول و غیر انتفاعی ما معرفی بهترین ها در میان انبوه آثار است.
در عین حال امکان خرید هم دارید.

×
تمام حقوق برای وب سايت آثار برتر محفوظ است. © 1387 - ۱۴۰۳
پياده سازی قالب توسط شرکت پرتونگار