نویسنده: سعید عدالتنژاد
در جست و جوی خرد و آزادی، ارجنامه استاد عزت الله فولادوند، تهران، مینوی خرد، ۱۳۹۶ بیشتر بخوانید
نتایج جستجو:
مدخلی بر خداشناسی اسلامی: جستاری در خداشناسی تطبیقی
«مدخلی بر خداشناسی اسلامی: جستاری در خداشناسی تطبیقی»، نگاشته مشترک لوئی گارده و ژرژ قنواتی، سالها زودتر از اینها باید به فارسی درمی آمد، اما زمان برای آثار کلاسیک هیچ گاه دیر نیست. این کتاب مهم درباره علم کلام اسلامی و الهیات مسیحی از همان زمان انتشارش مورد توجه محققان بوده است (این را هم از مدخل مطالعات اسلامی در دایره المعارف دین، ویراسته الیاده می توان فهمید و هم از مقدمه لوئی ماسینیون بر این کتاب)؛ در میان فارسی زبانان بیشتر از طریق ترجمه سه جلدی عربی آن به قلم صبحی صالح و فرید جبر، دو دانشمند مطرح علوم اسلامی، با عنوان «فلسفه اندیشه دینی در اسلام و مسیحیت» شناخته شده است.
این کتاب ساختاری سه بخشی دارد: بخش نخست درباره ساختار علم کلام اسلامی (دوره بندیهای و روشهای گوناگون آن؛ جایگاه آن در میان سایر علوم؛ و ساختار عقایدنامه ها)؛ بخش دوم درباره الاهیات مسیحی با ارجاع به اندیشه اسلامی؛ و بخش پایانی مقایسه میان علم کلام اسلامی و الاهیات مسیحی. تک تک این بخشها را کتابی مستقل می توان در نظر گرفت.
نکته مهمی که مورد توجه مولفان در بخش سوم قرار گرفته است این است که در کلام اسلامی، به خلاف الاهیات مسیحی، اصول ثابتی برای تعیین حدود دینداری، از آن سنخ که در شوراهای گوناگون مسیحی ــ از جمله مهمترین آنها، شورای نیقیقیه ــ مطرح شده است، وجود ندارد. این امر سبب شده که تعیین دایره دیندار و خارج از دین در اسلام امری سیال گردد، که البته لوازم خاص خود را هم در پی داشته است.
این کتاب به همت جناب آقای احسان موسوی خلخالی، مترجم فاضل، در یک جلد از زبان عربی به فارسی برگردانده شده و در جای خود اشاره هایی نیز به مطالب شیعی شده، به جبران نقصی که لویی ماسینیون در مقدمه خود بدان اشاره کرده است. سپاس فراوان از مترجم محترم و انتشارات حکمت که آن را به شکلی پاکیزه در اختیار نهاده است.
فلسفه اندیشه دینی در اسلام و مسیحیت، نوشته لویی گارده و ژرژ قنواتی (بر مبنای ترجمه عربی صبحی صالح و فرید جبر)، ترجمه احسان موسوی خلخالی، انتشارات حکمت، آبان ۱۳۹۶، ۸۰۴ صفحه، ۷۵۰۰۰ تومان (جلد سخت).
نوشته: حسین خندق آبادی
مردان مریخی زنان ونوسی
راهنمای روابط زناشویی
زن و مرد با هم تفاوت دارند و اطلاع از کم و کیف این تفاوتها راهگشای تفاهم آن هاست. مردان مریخی زنان ونوسی که کلیه مباحث آن ماحصل تجربیات دقیق در طی سال ها تحقیق و جلسات مشاوره با خانواده های شرکت کننده در دوره های آموزشی است، چنین هدفی را دنبال می کند.
جان گری که روانشناس و مشاور خانوادگی است در اینجا با بررسی روشهای بهبود روابط متقابل زوجها مباحث گوناگونی از زندگی زناشویی را مورد بحث قرار داده است.
با مطالعه این کتاب و توجه به تفاوت های زن و مرد با مردان مریخی و زنان ونوسی متفاوت از یکدیگر در احساس اندیشه و درک و واکنش آشنا می شویم، زیرا مردها که از سیاره مریخ و زن ها که از سیاره ونوس آمده اند قرار است با هم تفاوت هایی داشته باشند.
در بخش های مختلف این کتاب به تفصیل راجع به تفاوت های دو جنس زن و مرد بحث شده است و با شناخت زمینه های مریخی و ونوسی در خود می توانیم اشتباهاتمان را اصلاح نموده و با هم برخورد سازنده تری داشته باشیم.
مشركی در خانواده پيامبر
داستان عاشقانه زندگی ابوالعاص و زینب دختر پیامبر
این کتاب کوششی برای به تصویر کشیدن داستان واقعی رابطه عاشقانه ای است که میان ابوالعاص بن ربیع و زینب، دختر پیامبر، وجود داشت. زینب جزء اولین کسانی بود که اسلام آورد. لیکن ابوالعاص، داماد پیامبر، برای سالیان سال ایمان نیاورد، مشرک باقی ماند و حتی با قریشیان به جنگ پیامبر نیز آمد. این کتاب می کوشد تا کشاکش میان «عشق و ایمان» در دل زینب و نیز نحوه رویارویی پیامبر با یک فرد مشرک در خانواده اش و بالاتر از آن شیوه سلوک پیامبر را در مواجهه با پدیدارهای عشق و اخلاق نشان دهد.
این کتاب همچنان خواهان است به همه، از جمله به خود مسلمانان یادآور شود که خود «تاریخ» و واقعیت های تاریخی یکی از مهمترین و اصیل ترین منابع معرفتی است. متاسفانه در جهان کنونی و در میان مسلمانان متأخر به دلیل رواج گرایشات فرقه ای که بستر ساز زمینه های خشونت گرایی در خاورمیانه و عالم اسلام گردیده است، بزرگترین واقعیت تاریخی نادیده گرفته شده، اندیشه هایی به نام اسلام، سنت و سیره پیامبر رواج یافته است که به هیچ وجه با واقعیت های تاریخی انطباق ندارد. فرقه گرایان بر باورهایی نهادینه شده و رسمی به نام دین و اسلام پافشاری می نمایند بی آنکه به این امر توجه داشته باشند که آیا خود زندگی و سیره پیامبر و واقعیت های تاریخی مؤیدی بر این باورهای رسمی و نهادینه شده هستند؟
سخن های دیرینه
سی گفتار درباره فردوسی و شاهنامه
این کتاب، مجموعه سی نوشته جلال خالقی مطلق درباره فردوسی و شاهنامه است که مقدمهای درباره زندگی و نوشتههای این پژوهشگر به قلم علی دهباشی، در آغاز آن دیده میشود. دو مقاله از میان آنها ترجمه است، که یکی نوشته ثئودور نولدکه (دیو سپید مازندران) و دیگری از آنِ گروگر خالاتیانتس (قطعاتی از اسطورههای ایرانی [در نوشتهای ارمنی از گریگور ماگیستروس]) است. چند یادداشت، به جستوجوی هماهنگیهایی میان شاهان شاهنامه و شاهان تاریخی ایران باستان پرداختهاند و دیگر مقالات، یا به زبانشناسی و ریشهشناسی میپردازند و یا درونمایه اسطورهشناسانه دارند.
مکاشفه و تماشا: سه سفر به قلب جهان شیعه
مکاشفه و تماشا: سه سفر به قلب جهان شیعه عنوان یک طرح موفق فرهنگی مشترک میان آلمان و ایران است. این طرح با اعتقاد به این که یک عکس بیشتر از هزاران کلمه سخن می گوید و دوربین ابزار شناخت است برای آنان که دوستدار دانستن اند، اولا بیانگر گوشه ای از تاریخ هنر عکاسی در جهان است و ثانیا به گفتگوی متقابل فرهنگ ها از نگاهی نو و به شیوه ای غیر کلامی و با استفاده از زبان هنر می پردازد. منظور از سه سفر، سفر ناصر الدین شاه به همراه عکاس ویژه اش به عتبات در حدود ۱۵۰ سال قبل، سفر عکاس های ویژه مظفرالدین شاه به عتبات در حدود ۱۱۰ سال قبل و سفرهای عکاس مشهور و معاصر آلمانی هانس گئورگ برگر (۱۳۷۹- ۱۳۸۴) به حوزه های علمیه شیعه در شهرهای مختلف ایران است. در این طرح چاپ یک کتاب (۲۴۵ صفحه ای) و اجرای شش نمایشگاه (منتخبی از عکس ها) به ترتیب در شهرهای مشهد، تهران، قم، اصفهان، برلین، و فرایبورگ پیش بینی شده است.
کتاب شامل شش مقاله کوتاه و حدود دویست عکس منتخب از آثار برجای مانده از این سفرهاست. درونمایۀ عکس ها نمایی قدیم از مکان های مقدس شیعیان در عراق و ایران و نیز مراکز قدیم و جدید آموزشی طلاب و روحانیون شیعی است. پاره ای از عکس ها بویژه موارد معدودی که در حدود ۱۵۰ یا ۱۰۰ سال قبل احتمالا با بالون از فراز نجف، کربلا و سامرا گرفته شده اند، چشمان هر عکاس متخصص را خیره می کند و زبان او را به تکرار آفرین گویی بر چنین کوششی باز می نماید. این عکس های تاریخی از آرشیو و خزانۀ کاخ گلستان تهران گرفته شده اند و عکس های معاصر از آرشیو عکاس. در بخش مقالات، مؤلفان هر یک متناسب با تخصص خویش و از منظری متفاوت به این آثار قدیم و جدید نگریسته اند و در بارۀ آنها به اظهار نظر پرداخته اند. این کتاب دو زبانه (آلمانی و فارسی) دو ادیتور یا سرویراستار دارد: بخش آلمانی با مسئولیت دکتر بوریس فون براوخیچ و بخش فارسی با مسئولیت دکتر سعید عدالت نژاد. این کتاب در هفتۀ آخر شهریور ماه ۱۳۹۶/ سپتامبر ۲۰۱۷ در برلین توسط ناشر معروف آثار هنری (کِرِر Kehrer) در ۲۴۵ صفحه با چاپ و کاغذ بسیار نفیس منتشر شد. کتابخانه های ایران از این هدیۀ وزارت خارجه آلمان می توانند بهره مند شوند. برای سفارش این جا را کلیک کنید.
برگزاری نمایشگاه منتخبی از عکس ها به اهتمام وزارت خارجۀ ایران، سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی، کاخ گلستان تهران، آستان قدس رضوی، شهرداری اصفهان، دفتر تبلیغات حوزۀ علمیه قم (نگارستان اشراق) و چند نهاد فرهنگی دیگر در نیمۀ دوم سال ۱۳۹۶ برگزار می شود. اولین نمایشگاه در نگارخانۀ رضوان مشهد از پانزدهم مهر ماه آغاز شده و به مدت دو هفته برقرار است. نمایشگاه تهران در کاخ گلستان از دهم آبان به مدت دو هفته برقرار خواهد بود. برای دیدن فهرست کتاب، جدول زمانی نمایشگاه های قم، اصفهان، برلین و دیدن نمونه هایی از عکس ها و مطالب کتاب به سایت تماشا ۹۶ مراجعه فرمائید.
دیانت و عقلانیت
دیانت و عقلانیت
كتاب دیانت و عقلانیت: یادداشتهایی در قلمرو دینشناسی انتقادی به قلم رضا بابایی در آستانۀ نشر است. این كتاب در پنج فصل میكوشد قرائتی عقلانی از آموزه های اسلامی ارائه و نیز برخی آسیبهای دینشناسی سنتی را واكاوی كند. فصل دوم كتاب، با نام «دین و متون دینی»، پارهای بدفهمیها را در خوانش متون اسلامی بررسی کرده است. آنچه در پی میآید، برگهایی از این فصل است كه نویسندۀ كتاب در اختیار سایت آثار برتر گذاشته است.
درنگی در نسبت دینداری با متون دینی
در یکی از شبهای ماه رمضان، روحانی محترمی در تلویزیون میگفت: «صدها روایت معتبر و قوی دربارۀ امانتداری در منابع اسلامی موجود است، و این نشان میدهد که مسئلۀ امانتداری چقدر در اسلام مهم است».
درست میگوید، ولی:
روایات اسلامی، برخی فضایل اخلاقی را بسیار برجسته میکنند؛ آن قدر که انسان معاصر، دلیل آن را نمیفهمد؛ مانند همین «ردّ امانت به صاحبش». برای نمونه، از پیامبر اسلام(ص) نقل کردهاند: به زیادی نماز، روزه، حجّ، بخشش و نالههای شبانه افراد نگاه نکنید، بلکه به راستگویی و امانتداریشان بنگرید (مجلسی، بحار الأنوار، ج٧٥، ص ١١٤، ۱۷۲؛ نیز ج١٠٣، ص ١٧٥). ادعا این است که بعضی از توصیه های اخلاقی، مانند همین امانتداری، با همۀ اهمیتی که دارند، تأکید بر آن در این سطح نیاز انسان عصر قدیم بوده و نه نیاز انسان عصر حاضر. برای نمونه چند توصیه را بررسی می کنیم.
یکی از مشکلات جدی مردم حجاز در روزگاران قدیم، هنگام مسافرت یا ترک خانه، امنیت اموال نقدی و غیر نقدیشان بود. خانههای مردم در آن عصر بیشتر محلی برای بیتوته (گرفته شده از بیت) یا زندگی بود تا مكانی امن برای نگهداری سرمایه؛ خصوصا در روزهایی كه ساكنان خانه به مسافرت یا مهمانی یا برای انجام دادن كاری به بیرون از شهر میرفتند. خانه های اعراب معمولا دیوارهایی كوتاه داشتند و برخی خانهها حتی سقف نداشتند و از این رو افراد غریبه به راحتی می توانستند به آن رفت و آمد کنند. نهادی مانند پلیس و نیروی انتظامی هم نبود. بنابراین هر كس به مسافرت دور یا نزدیك میرفت، چارهای نداشت جز به امانت سپردن اموال قیمتیاش به انسانهای امین یا مدعی امانتداری. برخی از این امانت پذیران، گاهی حاضر به استرداد اموال مردم نمی شدند. روایات بیشماری که دربارۀ امانتداری نقل شده است، در واقع ناظر به همین مسئلۀ بسیار مبتلابه آن روزگاران است. اما امروزه نظام بانکداری و امنیت نسبی خانهها سطح اهمیت این مشکل را کاهش داده است و الان کمتر کسی پول ها و طلاهایش را نزد کسی به امانت میگذارد و کمتر از آن کسانی حاضرند امانت دیگران را بپذیرند.
از همین دست است روایاتی که دربارۀ ثواب مدارا با برده، مرزبانی، اطعام اسیر و ورزشهایی مانند تیرانداری و اسبسواری وجود دارد. اکنون به طور معمول، گذر هیچ شهروندی به برده یا اسیر نمیافتد که آن مقدار توصیههای اخلاقی را به کار بندد. فراوانی روایات دربارۀ یتیمنوازی هم تقریبا چنین داستانی دارد. احتمالا درصد ایتام در گذشته – به دلیل جنگهای پرشمار و پیدرپی در صدر اسلام و نیز به دلیل تعداد فرزندان هر شهید – بیش از الان بوده و مرکز یا نهادی (مانند بیمۀ تأمین اجتماعی، بنیاد شهید و بهزیستی و غیره) هم برای سرپرستی آنان وجود نداشته است. در صدر اسلام، کوچهای نبوده است که چند یتیم بیپناه در آن زندگی نمیکردند؛ یتیمانی که هیچ بنیاد یا مؤسسه یا نهاد یا مجموعهای سرپرستی آنها را به عهده نمیگرفت. دولت نیز معنا و مفهوم امروزین را نداشت که خود را مسئول اسکان و تغدیۀ کودکان یتیم بداند؛ مگر از باب رأفت انسانی و ایمانی. به همین دلیل، روایات مربوط به اطعام و سرپرستی یتیمان، بسیار فراوان است. یتیمنوازی اگر در آن روزگاران، امری توصّلی (در برابر تعبّدی)، بوده است؛ یعنی محقق شدن آن کار مهم بوده و نه قصد و نیّت فاعل آن، امروز به دلیل فقدانِ مصداقِ قابل توجه، یتیم نوازی رنگ تعبدی پیدا کرده است؛ یعنی اشخاص این کار را به قصد قربت و بردن ثواب انجام میدهند. مانند شمع روشن کردن در گذرگاهها که در قدیم معنا و فایده داشته (یعنی توصلی بوده است)، و اکنون که برقرسانی و روشنایی کوچهها و خیابانها وظیفۀ دولت است، دلیلی نمیتوان برای نذر شمع و مانند آن یافت، جز آن که کسی با این کار قصد قربت کرده باشد (یعنی رنگ تعبد به این عمل دادن).
ناهماهنگی میان واقعیتهای روز و کم وکیف برخی توصیههای دینی، باعث شده است که تأویلگران مثلا بگویند مراد از «امانت» مطلق «مسئولیت» است و منظور از «عصا» در آن روایت که میگوید اگر کسی پس از چهلسالگی عصا به دست نگیرد، عصیان کرده است، «عصای احتیاط» است، یا مثلا «نذر شمع» را باید شامل «برقرسانی» هم دانست. اما تفسیر «اَدای امانت» به مطلق مسئولیتپذیری و درستکاری، اولا مانند همۀ تأویلهای دیگر، عبور از متن و صراحت آن (نص) است، و ثانیا قراین لفظی و حالی در این روایات و آیات به قدری است که مانع هرگونه انصراف از دلالت لفظی و مطابقی آنها میشود، و ثالثا بحث در تناسب میان «کمّیت» این توصیهها با نیازهای جوامع مدرن است، نه در اصل آنها. یعنی حتی اگر بتوانیم شمع را به برق، و امانت را به منصب و مسئولیت، تأویل کنیم، پرسش این است که در جامعهای که امانتداری، متولی رسمی (مانند بانک) دارد، اکنون چه توجیهی برای این «مقدار» از توصیه به آن میتوان یافت؟
تناسب اندام دین با روزگاران مختلف، در گرو نظر به روح دین است، نه انحصار نگاه و نظر به متون و تاریخ. یعنی دین را باید فراتر از متون و میراث و رخدادهای تاریخی بدانیم؛ چنان که در صدر اسلام، «روایت»، دایرهای وسیعتر از قرآن برای خود تعریف کرد و به میدان آمد. اکنون نیز مسائل بسیار مهمی برای انسان و جامعه پیشامد میکند که در متون دینی ما، اشارهای به آنها نشده یا دربارۀ اهمیت آنها برای مردم امروز، کمتر گفتوگو شده است، و بسا موضوعاتی که جایگاهی مهم و شگفت در متون دارند، ولی نمونه های آنها اکنون به حاشیه رفته اند. انسان معاصر، خواستههایی دارد و با مشکلاتی دستوپنجه نرم میکند که بیشتر رهاورد دنیای جدید است؛ مانند امنیت در حریم خصوصی. مسئلۀ حریم خصوصی به معنای امروزین آن – بر خلاف مسائلی مانند امانتداری – مسئلۀ مردم قدیم نبوده است؛ به چند دلیل: اولا حریم خصوصی، بیشتر از راه تکنولوژی جدید آسیبپذیر شده است؛ ثانیا همین تکنولوژی، مرزهای حریم خصوصی را فراتر از خانه و خانواده برده است؛ ثالثا حریم خصوصی و حقوق شهروندی و مانند آن، بیشتر از مفاهیم مدرن محسوب میشوند و اهمیتی فوق العاده و ابعادی بسیار گسترده یافتهاند.
مهاجرت علمای شیعه از جبل عامل به ایران در عصر صفوی
مهاجرت علماى شيعه از جبل عامل به ايران در عصر صفوى اثر مهدى فرهانى منفرد، حضور و فعاليت علماى شيعه در اين برهه از تاريخ ايران و انگيزه آنان از مهاجرت به ايران را مورد بررسى قرار داده است.
كتاب حاضر شامل يك پيشگفتار و يك ديباچه است كه در سه بخش «قلمرو پژوهش، منابع پژوهش و يادداشتها» نوشته شده است. متن اثر در پنج فصل به بررسى علل مهاجرت علماى جبل عامل به ايران، كاوش در چگونگى عملكرد مهاجران در ايران بهويژه در پيوند با حكومت صفوى و ارزيابى نتايج و پيامدهاى اين مهاجرت پرداخته است. نگارنده در این فصول پنجگانه مىكوشد با اشاره به چگونگى دستيابى صفويان به قدرت و پايههاى اصلى قدرت آنان، بررسى شرايط مبدأ مهاجرت و پديد آمدن و استمرار تشيّع در جبل عامل و آن نهضت علمى كه منجر به تبديل اين سرزمين به يكى از مراكز تشيّع در جهان اسلام شد، نقش و نفوذ مهاجران را در دولت صفوى ارزيابى كند و سازگارىها و ناسازگارىهاى مهاجران را با صفويان مورد بحث قرار دهد.
نويسنده منابع مورد استفاده را در سه بخش كتب رجالى، آثار تاريخى مربوط به تاريخ تشيع در جبل عامل، و مآخذ تاريخى دوره صفوى دستهبندى كرده است.
شخم در مزرعه
تأملاتی درباره روایت جنگ ایران و عراق
موضوع کتاب حاضر، نقد روایتهای مختلف جنگ ایران و عراق است. نگارنده در این نوشتار که مشتمل بر شش مقاله پیرامون جنگ تحمیلی است میکوشد درباره روایتهای رسمی و غیررسمی جنگ تأملاتی نقادانه داشته و برخی دغدغهها و نگرانیهای خود را درباره ادبیات و فرهنگ دفاع مقدس بیان نماید.
عناوین مقالههای مندرج در کتاب به همراه شرح موضوع آنها به قرار زیر است:
دفاع مقدس دولتی، دفاع مقدس مردمی (نقدی بر روایت «رسمی» از جنگ تحمیلی)؛
این جا که ایستادهام، آن جا که ایستادهای (بحثی در امکان یا امتناع روایت جامع و ناب از جنگ)؛
شخم در مزرعه (در دفاع از صورت رویکرد علوم اجتماعی به جنگ تحمیلی)؛
روایت روایت فتح (کتابهای روایت فتح به مشابه یک ابژه: فرهنگ و سبک زندگی بچه مذهبیهای امروزی)؛ دخیل بر ضریح عوام (نقدی بر رویکردهای عوام زده و عوام گر به دفاع مقدس)؛
رقصیده به ساز ناکوک (نقدی بر رویکرد دفاع مقدس در مهندسی فرهنگ دفاع مقدس به بهانه اکران فیلم اخراجیهای 2).