این درخواستِ دانشجویان و محققان برای بسیاری از استادان تکراری است: لطفاً کتاب یا مقاله‌ای خوب در فلان موضوع به من پیشنهاد کنید. طبیعی است که ذهن هر استادی یادآور همۀ نمونه‌های خوب نخواهد بود و در پاسخ فقط چند مورد احتمالاً تازه دیده شده را پیشنهاد می‌کند. از این رو، با هدف پاسخی نسبتاً کارآمد به این درخواست طرح ایجاد یک پایگاه اطلاع رسانی آثار برتر در زمینۀ مطالعات ایران و اسلام از سال 1385 مطرح شد. مطالعات فنّی اولیه و تهیه داده‌های مرتبط دو سال زمان برد. از 1387 فعالیت رسمی ما با هدف اصلی و غیرانتفاعی ارائۀ بهترین آثار (بخش تولید محتوا) و در عین حال امکان خرید (بخش فروش) برای کاربران آغاز شد.

سخن از مردی است که در موطن خویش ماند، بسیار خواند، بی هیچ‌ پیرایه و حاشیه و ادعا، آیینه‌وار درس گفت، به کتاب و خواهندگان علم دل سپرد و سر خویش بگرفت و راه خود را رفت؛ دم مسیحایی‌اش زنده‌کنندۀ محافل علمی و دانشگاهی شهر بود و دانش و عشق سرشتی‌اش همچون خون تازه در شاهرگ خستۀ شهری کهن دوید که در مواجهه با دنیای مدرن در حال دگرگون‌شدن بود.

علی‌اشرف صادقی، عضو فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی می‌گوید: کلمات بسیاری وجود دارد که سعدی و حافظ و مولوی به صورت دیگری به کار برده‌اند و امروزه در نتیجه تحول زبانی به صورت دیگری به کار می‌رود و ما نمی‌توانیم تلفظ‌های امروز را به زور به تلفظ‌های قرن هفتم برگردانیم، اصلا نمی‌شود زیرا عامه مردم این‌طور تلفظ می‌کنند. عده‌ای آمدند و آن‌ها را غلط‌های مصطلح خواندند. اگر منظور این است که تلفظ قدیمی‌تر صحیح است و تلفظ جدیدتر غلط پس ما نرم و برف را هم باید بگوییم تلفظ جدیدتر است و غلط. اما این‌طور نیست زیرا آن‌ها جا افتاده‌اند و تلفظ قدیمی از بین رفته است.
بیشتر بخوانید

به نقل از روابط عمومی فرهنگستان زبان و ادب فارسی، سه‌شنبه، بیست‌وسوّم اسفندماه ۱۴۰۱، در منزل احمد سمیعی گیلانی و با حضور نیکولا رُش (Nicolls Roche)، سفیر فرانسه در ایران، بالاترین نشان نخل آکادمیک، کوماندور به احمد سمیعی تقدیم شد.

بیشتر بخوانید

امروز قدرِ پندِ عزیزان شناختم
یارب روان ناصح ما از تو شاد باد!

(حافظ)

در زندگی از «نصيحت‌شنوی» سود فراوان برده‌ام و از این رو، همواره علاقه‌ داشته‌ام به عنوان یک دوست، مجموعه‌ای از نصایح برای نودانشجویانم به صورت مکتوب آماده کنم. روزی که دکتر مختاری به من پیشنهاد دادند که استاد راهنمای تحصیلی شوم، فرصت را برای انجام این کارِ عقب‌مانده غنیمت دیدم و هر یک از نصیحت‌هایم را در یک جلسهٔ‌ مجازی با دانشجویانم به بحث گذاشتم. نهایتاً یک روز که دغدغه‌ها و درگیری‌های دانشکده ذهنم را درگیر کرده‌ بود، برای فرار از آنها دوباره به این درد دل با دانشجویان برگشتم و شروع به کامل نمودن این نوشتار کردم.

قبلاً از استادان مختلف دیگری خواهش کرده بودم که در این کار به من کمک کنند؛ پاسخ اکثرشان چنین بود که نسل جدید اهل نصیحت شنیدن نیست و دورهٔ چنین کاری گذشته است. اما من کاملاً خلاف این فکر می‌کنم و نسل جدید دانشجویانم را از اعماق وجود دوست دارم و اتفاقاً در بسیاری جهات آنها را نصیحت‌پذیرتر و روشن‌فکرتر یافته‌ام. بسیاری چیزهایی که نسل ما برای به دست آوردنشان نیاز به فکر کردن داشته، این نسل بدون تأملی می‌داند.