نهج فقیهی: ترجمه ای رزین از متنی متین

نویسنده: جویا جهانبخش
آینه پژوهش، سال بیست و هشتم، شمارۀ اول، فروردین و اردیبهشت 96

چکیده:
ترجمۀ نهج البلاغۀ علی اصغر فقیهی (1292-1382)، از کتاب های دینی، ادبی و تعلیمی ارزندۀ روزگار ماست. این کتاب، نخستین بار در سال 1374 منتشر شد. به تصریح خود استاد، هشت سال، مصروف کار ترجمه و چهار سال، در کار اصلاح، بازخوانی، ویرایش و تصحیح مطبعی آن گردیده است. نگارنده در سطور پیش رو، تاریخچه ای از زندگی نامه، آثار و قدرت نویسندگی و ترجمۀ فقیهی، شیوه و روش ترجمۀ استاد را به شیوۀ مبسوط مورد واکاوی و بررسی قرار داده است. نویسنده در ادامه، علت نادیده انگاشتن ترجمۀ فقیهی را بدین سبب می داند که ترجمۀ مذکور در زمانی روانۀ بازار نشر شد که ترجمۀ نهج البلاغۀ استاد جعفر شهیدی، آوازه ای بلند یافته بود. از این رو، فقره هایی از ترجمۀ استاد شهیدی را که بعضی ناقدان سزای خرده گیری دانسته اند، یاد کرده و با ترجمۀ فقیهی سنجیده است.

فقیهی از معلّمان خَدوم دستگاه آموزش و پرورش، و نویسنده و مترجم و ادیب و تاریخ پژوهی توانا بود و نیز یکی از جهانگردان ایرانی در سدۀ گذشته که چهار قارّه از پنچ قارّۀ گیتی را سیاحت کرده بود. برای زندگینامۀ جامعی از او شامل معرفی آثارش نگاه کنید به شناخت نامۀ استاد علی اصغر فقیهی (1292-1382)، به کوشش محمد رضا رهبریان، تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، 1393 ش. نیز برای زهد و روحیۀ انزواطلبانه اش نگاه کنید به مجلۀ بخارا، فروردین 1383، ش 35، ص 372 از مقالۀ “جلوه های فرهنگ و فرزانگی” نوشتۀ امیر حسین شرافت.

کلیدواژه‌ها: نهج البلاغه، ترجمه نهج البلاغه، علی اصغر فقیهی، جعفر شهیدی.

فیپا:
جهانبخش، جویا، نهج فقیهی: ترجمه ای رزین از متنی متین، آینه پژوهش، سال بیست و هشتم، شمارۀ اول، فروردین و اردیبهشت 96، صفحۀ 63-96.