بنیاد ملی نخبگان بر اساس آیین‌نامه «اعطای جایزه‌های تحصیلی به دانشجویان صاحب استعداد برتر» در سال تحصیلی ۹۷-۱۳۹۶ تسهیلات ویژه‌ای را در قالب چهار جایزه آموزش، پژوهش، فناوری و فرهنگ به دانشجویان صاحب استعداد برتر دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های کشور اعطا می‌کند.

به گزارش ایسنا، بنیاد ملی نخبگان بر اساس آیین‌نامه «اعطای جایزه‌های تحصیلی به دانشجویان صاحب استعداد برتر» تسهیلات ویژه‌ای را در قالب چهار جایزه آموزش، پژوهش، فناوری و فرهنگ شامل موارد متعددی از قبیل راتبه دانشجویی، اعتبار آموزش‌یاری، اعتبار پژوهش‌یاری، اعتبار فن‌یاری، اعتبار توان‌مندی آموزشی، اعتبار ارتباطات علمی، اعتبار توان‌مندی کارآفرینی و … به دانشجویان صاحب استعداد برتر دانشگاه‌ها و پژوهشگاه‌های کشور اعطا می‌کند.

بر این اساس، دانشجویان دوره‌های کارشناسی، کارشناسی‌ارشد، دکتری حرفه‌ای، دکتری تخصصی همه رشته‌ها و دوره‌های تخصص و فوق‌تخصص رشته‌های علوم پزشکی که در سال‌های مجاز تحصیل (دانشجویان دوره کارشناسی چهار سال، دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دو سال، دانشجویان دوره دکتری حرفه‌ای هفت سال، دانشجویان دوره دکتری تخصصی و دوره‌های تخصص علوم پزشکی چهارسال و دانشجویان دوره‌های فوق تخصص در رشته‌های علوم پزشکی سه سال) در هر یک از دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی یا دانشگاه آزاد اسلامی تحصیل می‌کنند، می‌توانند از این جوایز بهره‌مند شوند.

بررسی پرونده دانشجویان منوط به ثبت کامل اطلاعات متقاضی در سامانه اطلاعاتی بنیاد ملی نخبگان (soraya.bmn.ir) و سپس انتخاب گزینه «شروع فرایند» در فرایند «درخواست بررسی پرونده برای جایزه‌های تحصیلی» در بخش «درخواست‌ها»ی سامانه است.

متقاضیان برای بهره‌مندی از این جوایز باید حائز بیشترین امتیاز از فعالیت‌های نخبگانی و همچنین دارای دست‌کم یکی از ویژگی‌های «کسب مدال طلا، نقره یا برنز در المپیادهای دانش‌آموزی ملی و جهانی»، «کسب رتبه برتر در آزمون‌های سراسری ورود به دانشگاه‌های کشور (رتبه‌های کشوری زیر ۱۰۰۰ ورود به دوره کارشناسی یا دکتری حرفه‌ای در گروه‌های ریاضی و فنی، علوم تجربی، علوم انسانی، هنر یا زبان‌های خارجی و رتبه‌های زیر ۵۰ در مجموعه امتحانی در دوره کارشناسی ارشد)»، «کسب رتبه اول تا سوم در المپیادهای ملی دانشجویی»، «کسب رتبه برتر در آزمون‌های سراسری علوم پزشکی کشور اعم از آزمون‌های جامع علوم پایه، پیش‌کارورزی، دستیاری در رشته‌های پزشکی، دندان‌پزشکی و داروسازی و دستیاری فوق تخصصی پزشکی»، «کسب عنوان دانشجوی ممتاز دانشگاه»، «کسب عنوان دانشجوی نمونه کشوری»، «برگزیده شدن در جشنواره‌های علمی، پژوهشی،‌ فناورانه مورد تأیید بنیاد»، «برگزیدگان هنری، ادبی یا قرآنی (بر اساس مقررات بنیاد)»، «برگزیده شدن در مسابقه‌های ملی و جهانی مهارت» و «ثبت اختراع برگزیده بر اساس آیین‌نامه شناسایی و پشتیبانی از اختراع‌های برگزیده» باشند.

دانشجویان بایدحدنصاب مورد تأیید بنیاد را از فعالیت‌های نخبگانی (شامل فعالیت­های فناورانه، پژوهشی و آموزشی) به‌دست آورند و همچنین دارای بیشترین امتیاز در بین سایر متقاضیان باشند.

بررسی داشتن حد نصاب لازم و کسب بیشترین امتیاز در بین متقاضیان، بر اساس فعالیت‌های نخبگانی اعلامی متقاضی، توسط سامانه اطلاعاتی بنیاد محاسبه و نتیجه آن از طریق سامانه به متقاضی اعلام می‌شود.

مصادیق فعالیت‌های نخبگانی دارای امتیاز شامل «موفقیت‌های علمی در دانشگاه (آموزشی، پژوهشی، فناورانه و …)»، «کسب رتبه برتر در آزمون‌های علمی (مانند کنکور، آزمون‌های سراسری علوم پزشکی، المپیادهای دانشجویی و …)»، «برگزیده شدن در جشنواره‌های علمی، پژوهشی،‌ فناورانهة مورد تأیید بنیاد (مانند جشنواره‌­های خوارزمی، رازی، فارابی ، رویش و …)» و «برگزیده شدن در جشنواره‌های معتبر ادبی و هنری یا فعالیت‌های‌قرآنی مورد تأیید بنیاد» است.

بر اساس اعلام پایگاه اطلاع‌رسانی بنیاد ملی نخبگان، با توجه به اینکه امتیازهای دانشجویان به کمک نرم‌افزار تخصصی محاسبه می‌شود، لازم است «همه اطلاعات به طور کامل در سامانه بارگذاری شود» و «فرصت نهایی برای تکمیل پرونده و ارائه درخواست، ششم شهریور ماه امسال است و ضروری است دانشجویان اطلاعات خود را به همراه مدارک مثبته حداکثر تا این تاریخ در سامانه اطلاعاتی بنیاد بارگذاری کنند و سپس گزینه «شروع فرایند» را در فرایند «درخواست بررسی پرونده برای جایزه‌های تحصیلی» در بخش «درخواست‌ها»ی سامانه انتخاب کنند».

ملاک محاسبه میانگین کل دانشجو در طول تحصیل، میانگین کسب‌شده دانشجو تا تاریخ اول شهریور ۹۶ است و با توجه به بسته شدن سامانه اطلاعاتی در تاریخ ۶ شهریور، لازم است دانشجویان آخرین میانگین کل خود را حداکثر تا این تاریخ در سامانه ثبت کنند.

چنانچه در هر مرحله از بررسی مشخص شود متقاضی اطلاعاتی خلاف واقع را بارگذاری کرده است، متقاضی نه‌فقط از این جایزه، بلکه از تمامی تسهیلات بنیاد محروم می‌شود و عدم صداقت وی به دستگاه‌های ذی‌ربط اعلام و به لحاظ حقوقی موضوع پیگیری می‌شود.

تحویل اطلاعات،‌ بررسی اطلاعات و اعلام نتایج صرفاً از طریق سامانه اطلاعاتی بنیاد و به شکل الکترونیکی صورت می‌پذیرد.

منبع: ایسنا

بحث درباره خاستگاه، تبار و چیستی انسان، از جذاب ترین و چالش برانگیزترین موضوعات علم انسان شناسی است. این که ما کیستیم و از کجا آمده ایم، از جمله مهمترین پرسش هایی است که هر انسانی در طول حیات خود با آن مواجه است. پاسخ به این پرسش ها از زوایای مختلف فلسفی، الهیاتی و دیرین انسان شناختی امکان پذیر است. دکتر حامد وحدتی نسب، دارای دکتری انسان شناسی پیش از تاریخ از دانشگاه ایالتی آریزونا – مؤسسه منشأ انسان، و دو پسا دکتری در باستان شناسی مولکولی (از دانشگاه آلبرتای کانادا) و زیست باستان شناسی (از دانشگاه آکسفورد) و صاحب تألیفات و پژوهش های متعدد، در سخنرانی خود در سوم اسفند ۱۳۹۵ در پژوهشکده تاریخ علم دانشگاه تهران به پاسخ این سؤال با رویکرد دیرین انسان شناختی پرداخت. او با اشاره به انتخاب عامدانه واژه های تکامل و تطور، برابرِ فارسی Evolution، در عنوان سخنرانی خود، بحث را با مروری بر این واژه ها آغاز کرد و واژۀ تطور (یا تحول) را، در مقابل تکامل، ترجیح داد. در ادامه، به پیشینه اندیشه های تطوری در اساطیر تمدن های کهن اشاره کرد و به توضیح سیر تاریخی شکل گیری و شکوفایی این اندیشه ها و معرفی تأثیرگذارترین دانشمندان در این زمینه پرداخت. او در بخش اصلی سخنرانی خود، پس از مرور شباهت ها و تفاوت های انسان ها و شامپانزه ها، گام به گام، نقاط و موضوعات کلیدی در روند تطور انسان، همچون زمان و جغرافیای انشقاق اجداد انسان ریخت ها از اجداد شامپانزه ها را روشن کرد. به نظر انسان شناسان آغاز راه رفتن روی دوپا کلیدی ترین رخداد در مسیر تطور انسان به حساب می آید. سپس، نخستین ابزار سازی، پیچیده تر شدن تدریجی این رخداد در گونه های مختلف انسان، رخدادهای اقلیمی و تغییرات ریختی گونه های انسانی که منجر به خروج آنها از قاره آفریقا در دورۀ بعد از انسانِ راست قامت/کارگر شد، با شواهد و مدارکی تبیین گردید. این شواهدِ مراحل مختلفِ رشد از مطالعات زیست-باستان شناختی و جدیدترین مطالعات ژنتیکی به دست آمده بودند و سخنران در باره هر یک از آنها توضیح کافی داد. از دیگر نکات جالب توجه این سخنرانی گزارش موقعیت جغرافیایی کلیدی ایران در مهاجرت گونه های انسانی به شرق و مسیرهای این مهاجرت ها بود.
حاضران در این جلسه، ضمن دریافت دیدی کلی دربارۀ روند تطور انسان، با تغییرات تدریجی در سبک زندگی گونه های انسانی، از گردآوری مواد غذایی گرفته تا اختراع و کنترل آتش، نحوۀ شکار، زندگی در قالب دسته ها، اهلی سازی جانوران، اِبداع کشاورزی و پیامدهای آن، گسترش دسته ها و شکل-گیری جوامع بزرگ بشری آشنا شدند.

گزارشگر: دکتر مرضیه کاظمی

جلسه سخنرانی با موضوع چیستی تکامل: مروری بر روند تطور انسان توسط دکتر حامد وحدتی نسب، دانشیار گروه باستان شناسی دانشگاه تربیت مدرس، برگزار می شود.

زمان: سه شنبه ۳ اسفند سال ۱۳۹۵ مکان: پژوهشکده تاریخ علم. تهران، خیابان انقلاب، خیابان قدس، کوچه بهنام، پلاک ۲۳

ورود برای عموم علاقمندان آزاد است. برای اطلاع بیشتر با شماه تلفن ۷-۸۸۹۹۳۰۱۶ تماس حاصل نمایید.

سومین هم ‌اندیشی جایگاه مطالعات قرآنی در تحول علوم انسانی، با موضوع «روش شناسی مطالعات میان رشته ای قرآن کریم» در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، ۲۵ بهمن ماه سال ۱۳۹۵ از ساعت ۹ تا ۱۸ برگزار می ‌شود.

این نشست با حضور فروغ پارسا، احمد پاکتچی، فاطمه توفیقی، ابوالفضا حری، علی اصغر سلطانی، محمد کاظم شاکر، محمد مجتهد شبستری، قاسم درزی، معصومه ریعان، هادی رهنما، مقصود فراست ‌خواه، احد فرامرز قراملکی، محمد سالار کسرایی، مرتضی کریمی نیا، مهدی مطیع و احمد واعظی برگزار خواهد شد.

این برنامه در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی واقع در بزرگراه کردستان، خیابان دکتر آئینه وند (۶۴ غربی) برگزار می‌ شود.

فیلم مستند “پیرمرد و دریا” به کارگردانی ناهید رضایی مروری است بر داستان ترجمه در ایران از روزگاران قدیم تا به حال به روایت تنی چند از مترجمان نامدار ایرانی. فراز و فرودهای ترجمه، اهمیت و تاثیر ترجمه ها بر رویدادهای فرهنگی، سیاسی، اجتماعی در دوران مختلف و گفتگوهای نظری پیرامون مفاهیم ترجمه در دوران معاصر، از جمله دیدگاه های مطرح شده در این فیلم است. کارگردان با مرور خاطرات شخصی و اثر ترجمه ها بر زندگی خود از کودکی تا به حال، راهی برای ورود به موضوع باز می کند. آذرتاش آذرنوش، منوچهر انور، عبدالرحیم جعفری، محمدرضا جعفری، نجف دریابندری، پیروز سیار، کامران فانی، صفدر تقی زاده، مژده دقیقی، محمد شریفی، علی صلح جو، فرزانه طاهری، مراد فرهادپور، مدیا کاشیگر، محمدعلی کشاورز، صالح نجفی و فاطمه ولیانی روایتگران این فیلم مستند ۶۳ دقیقه ای هستند.

www.hanooz.pub

تهران، خيابان كريمخان، بين ايرانشهر و ماهشهر، پلاك ١٣٤، طبقه دوم، فروشگاه نشر هنوز… تلفن: ٨٨٨١٠٩٩١-٠٢١.

پاتریشا کرون متولد ۱۹۴۵ دانمارک (وفات ۲۰۱۵) پژوهشگر، نویسنده، شرق ‌شناس و تاریخ‌دان (تاریخ صدر اسلام) است. او سالهای آخر عمرش مدیر بخش مطالعات تاریخی و فرهنگ اسلامی پرینستون بود. این مؤسسه نهادی عام المنفعه و وقف امور مطالعاتی در سطح عالی است. کرون در سال ۱۹۷۷ به ‌عنوان مدرس تاریخ اسلام به دانشگاه آکسفورد رفت. همچنین در سال ۱۹۹۰، به ‌عنوان دستیار مطالعات اسلامی، در کالج گانویل و کیز در دانشگاه کیمبریج مشغول تدریس و پژوهش بود. او در کیمبریج از سال ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۴ در رشته مطالعات اسلامی تدریس کرد و از ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷ نیز به تدریس تاریخ اسلام مشغول بود. سپس به مؤسسه‌ مطالعات پیشرفته پرینستون رفت و در سال ۲۰۰۲ هم به عضویت هیأت تحریریه مجله‌ تکامل اجتماعی و تاریخ درآمد. از خانم کرون بیش از ده کتاب در زمینه تاریخ و تمدن اسلامی منتشر شده، و او در انتشار مجموعه پژوهش‌هایی در زمینه قانون اسلامی و مطالعات اجتماعی نیز مشارکت داشته است. وی همچنین عضو هیئت مدیره پنج نشریه ادواری تاریخی از جمله دایره المعارف اندیشه سیاسی بود و در انجمن فلسفه آمریکا نیز عضویت داشت. همچنین در دانشکده الهیات در دانشگاه آرهوس نیز سمت استاد افتخاری داشت. کتاب‌ های جامعه‌ های ماقبل صنعتی، تاریخ اندیشه سیاسی در اسلام و مقنع و سپید جامگان از جمله آثار اوست که هر سه به قلم مسعود جعفری جزی به فارسی ترجمه شده‌اند.

«سرو ایرانی» نخستین جایزه غیردولتی میراث فرهنگی که توسط تعدادی از انجمن‌های علمی و فرهنگی تاسیس شده است در دومین دوره خود، به دکتر «ژاله آموزگار» استاد فرهنگ و زبان اساطیری ایران اهداء می‌شود.

به گزارش ایسنا، جایزه «سرو ایرانی» پس از انتخاب دکتر «ژاله آموزگار»،استاد پرتلاش و کهنه‌کار فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران به دلیل یک عمر کوشش فرهنگی برای ترویج و آموزش زبان‌ها و اساطیر ایرانی، «میلاد وندایی»، کارشناس ارشد باستان‌شناسی را نیز به عنوان جوان برتر سال در حوزه میراث فرهنگی انتخاب کرد که این جایزه به او نیز اهداء خواهد شد.

دکتر «ژاله آموزگار» متولد ۱۲ آذر ۱۳۱۸ شهرستان خوی، تحصیلات خود را در تبریز و پاریس در رشته زبان‌های باستانی ایران به پایان رساند و سال‌ها به عنوان همکار استاد فقید دکتر احمد تفضلی به فعالیت‌های علمی پرداخت و پس از درگذشت او به تدریس و تالیف و ترجمه ادامه داد. از جمله آثار تألیفی او می‌توان به «تاریخ ادبیات ایران پیش از اسلام»، «زبان پهلوی، ادبیات و دستور آن» و« تاریخ اساطیری ایران» اشاره کرد.

همچنین کتاب‌هایی همچون «نمونه‌های نخستین انسان و نخستین شهریار» اثر آرتور کریستن‌سن، «شناخت اساطیر ایران» نوشته جان هینلز و «ارداویراف‌نامه» ویرایش فیلیپ ژینیو از آثار ترجمه‌ای این استاد کهنه‌کار دانشگاه تهران است.

آموزگار، عضو فرهنگستان زبان و ادب فارسی بوده است و از سال ۱۳۴۹ تا امروز به مدت ۴۶ سال است که به تدریس در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران مشغول است و بسیاری از استادان رشته‌های گوناگون این دانشکده، از شاگردان او بوده‌اند. او امسال جایزه «لژیون دونور» را از وزارت فرهنگ فرانسه دریافت کرد.

هیأت داوران سرو ایرانی شامل استادان دانشگاه‌های کشور به پاس یک عمر کوشش برای پژوهش و آموزش در راستای میراث معنوی ایران، به اتفاق آراء دکتر ژاله آموزگار را به عنوان استاد برتر برگزید.

«میلاد وندائی»، متولد ۱۴ دی ۱۳۶۴ شهر همدان، است. او کارشناسی و کارشناسی ارشد خود در رشته باستان‌شناسی را از دانشگاه آزاد همدان و ابهر دریافت کرده و از سال ۱۳۸۸ به کاوش‌های میدانی باستان‌شناسی، تألیف کتاب و مقالات پژوهشی و ترویجی و فعالیت در زمینه معرفی و حفظ یادمان‌های میراث فرهنگی کشور پرداخته است. وندائی سردبیر مجله باستان‌شناسی کندوکاو، سردبیر بخش باستان‌شناسی دانشنامه «ساسانیکا» و دبیر علمی سه دوره «همایش باستانشناسی ساسانیان» است. زمینه تخصصی او نقوش برجسته ساسانی بوده و تاکنون دو جلد کتاب و چندین مقاله در این باره تألیف کرده است. علاوه بر آن باید به فعالیت‌های او در زمینه کشف و پژوهش بر چهارطاقی‌ها در ایران اشاره کرد.

وندائی در سال ۱۳۹۰ به عنوان پژوهشگر برگزیده دانشجویی تقدیر شد. او در این سال‌ها با چاپ یادداشت‌هایی پیگیر در نشریات و رسانه‌ها خطرات تهدیدکننده آثار ثبت شده یا ثبت نشده میراث فرهنگی را گوشزد کرده است. هیأت داوران سرو ایرانی با اکثریت آراء، میلاد وندائی را به عنوان جوان برتر در زمینه میراث فرهنگی برگزید.

باشگاه «شاهنامه پژوهان ایران»، «بنیاد فرهنگی جمشید»، «انجمن علمی باستانشناسی دانشگاه مازندران»، «انجمن علمی باستانشناسی دانشگاه شهید بهشتی»، «کانون ایرانشناسی وابسته به دانشگاه شهید بهشتی»، «کانون ایرانشناسی وابسته به دانشگاه تهران»، «انجمن علمی تاریخ دانشگاه تهران»، «انجمن علمی ایرانشناسی دانشگاه تهران»، «انجمن علمی زبانهای باستانی دانشگاه تهران»، «انجمن علمی زبانشناسی دانشگاه علامه»، «انجمن علمی تاریخ دانشگاه شهید چمران (اهواز) »، «انجمن مهرگان شیراز»، «انجمن میراث فرهنگی اراک»، «انجمن میراث فرهنگی چارمحال و بختیاری» و «مجله علمی-تخصصی کهن‌دژ» برگزارکننده این جایزه غیردولتی در دوره دوم هستند.

پیش از این در دوره نخستِ این جوایز فرهنگی، نخستین جایزه «سرو ایرانی» به دکتر عبدالمجید ارفعی متخصص زبان‌های ایلامی و اکدی برای یک عمر تلاش علمی و فرهنگی و «آیدین سلسبیلی» گرافیست و تصویرگر شاهنامه، به عنوان چهره جوان برتر اهداء شد.

بنابر اعلام دبیرخانه این جایزه، آیین اهدای تندیس بزودی برگزار می‌شود.

برای مشاهده آثار «ژاله آموزگار» در وب سایت اینجا را کلیک کنید.

منبع: ایسنا

نکوداشت ناصر تکمیل همایون به پاس نیم قرن تلاش علمی و فرهنگی وی در ایوان شمس برگزار می شود.

به گزارش خبرگزاری مهر، انجمن جامعه شناسی ایران و معاونت فرهنگی هنر شهرداری تهران با همکاری سایر نهادها به پاس نیم قرن تلاش علمی و فرهنگی نکوداشت دکتر ناصر تکمیل همایون را برگزار می کنند.

تکمیل همایون، جامعه‌شناس و تاریخ‌نگار ایرانی و استاد پژوهشکده تاریخ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی است. او دوره کارشناسی فلسفه و علوم تربیتی و کارشناسی ارشد علوم اجتماعی را در دانشگاه تهران گذراند و دوره دکترای تاریخ و دکترای جامعه‌ شناسی را به ترتیب در سال‌ های ۱۳۵۱ و ۱۳۵۶ در دانشگاه پاریس به پایان برد. تکمیل همایون اکنون در پژوهشکده تاریخ پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی فعالیت دارد.

این مراسم دوشنبه ۱۳ دی ماه ساعت ۱۶ در محل مجموعه فرهنگی هنری ایوان شمس واقع در بزرگراه جلال آل احمد ابتدای بزرگراه کردستان برگزار می شود.

از سال ۱۹۸۱، ۲۵ نوامبر هر سال (برابر با  چهارم یا پنجم آذر) به عنوان روز جهانی رفع خشونت علیه زنان برگزیده شده است. این روز برای یادآوری عزم همگانی ملتها برای مبارزه با خشونت علیه زنان انتخاب شده است.  شورای عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی تصویب کرد. این تاریخ به خاطر قتل وحشیانه سه خواهر میرابال، از فعالان سیاسی اهل جمهوری دومینیکن، انتخاب شده است.
خشونت علیه زنان در همه طبقات اجتماعی، اقتصادی، نژادی و سنی وجود دارد. این مشکل از بدو تمدن بشری وجود داشته ولی امروزه که فعالیتهای اجتماعی زنان بیشتر شده و بسیاری از حقوق خود را در جوامع مختلف استیفاد کرده اند و همانند مردان در جامعه حضور دارند افزایش  یافته است. برای آگاهی بیشتر مردم و حتی بسیاری از زنان که از خشونتهای وارده بر خود اگاه نیستند، و نیز در اثر فعالیت های انجمن های مختلف حقوق زنان، مجمع عمومی سازمان ملل در دسامبر ۱۹۹۳ طی اعلامیه ای با عنوان ” اعلامیه حذف خشونت علیه زنان ” (Declaration on the Elimination of Violence against Women ) خشونت را این گونه تعریف می کند:
در این اعلامیه، عبارت “خشونت علیه زنان” به معنی هر عمل خشونت آمیز بر اساس جنس است که به آسیب یا رنجاندن جسمی، جنسی، یا روانی زنان منجر شود، یا احتمال رود که منجر شود، از جمله تهدیدات یا اعمال مشابه، اجبار یا محروم کردن مستبدانه زنان از آزادی، که در منظر عموم یا در زندگی خصوصی انجام شود.
در ماده دو مصادیقی برای این خشونت شمارش شده است:
الف: خشونت جسمی، جنسی و روانی که در خانواده اتفاق می افتد، از جمله کتک زدن، آزار جنسی دختربچه ها در خانه، خشونت مربوط به جهیزیه، تجاوز توسط شوهر، ختنه زنان و دیگر رسوم عملی که به زنان آسیب می رساند، خشونت در رابطه بدون ازدواج و خشونت مربوط به استثمار زنان؛
ب: خشونت جسمی، جنسی و روانی که در جامعه اتفاق می افتد، از جمله تجاوز، سوء استفاده جنسی، آزار جنسی و ارعاب در محیط کار، در مراکز آموزشی و جاهای دیگر، قاچاق زنان و تن فروشی اجباری؛
پ: خشونت جسمی، جنسی و روانی، در هر جایی، که توسط دولت انجام شود یا نادیده گرفته شود.
به امید این که حقوق و اصول مربوط به برابری، امنیت، آزادی، تمامیت، و وقار همه انسانها به طور جهانشمول در باره زنان و مردان اعمال شود.

مرتضی منادی: چرا دانشگاه بی مایه شده است
اگر نجنبیم، “آینده‌ای سیاه‌” در انتظار “دانشگاه” خواهد بود!

“پژوهش‌های علمی می‌گویند اکثر اساتید و دانشجویان با انگیزه به دانشگاه می‌آیند اما بدون‌ انگیزه از آن خارج می‌شوند. بی‌مایگی این روزهای دانشگاه حاصل سیاست غلط، برنامه‌ریزی اشتباه و تکیه‌زدن افراد بی‌مایه بر جایگاه‌های علمی است”.

وضعیت این روزهای دانشگاه خوب نیست. مدرک‌گرایی، بی‌انگیزگی، ناامیدی و بی‌اعتمادی فضای دانشگاه‌ها را گرفته.

گاهی تقصیر به گردن دانشجو می‌افتد و گاهی هم به گردن اساتید. گاهی دانشگاه متهم درجه اول این داستان است و گاه هم سیستم مدیریتی علمی.

اساتید دانشگاه در مقام اعضای سیستم دانشگاهی و گاه هم در مقام قربانیان این سیستم، چنین نظری ندارند؛ آن‌ها معتقدند یک کُل بیمار است.

دکتر مرتضی منادی -استاد دانشگاه الزهرا، عضو هیات علمی و پژوهش‌گر- می‌گوید اگر فکری به حال دانشگاه نشود دیری نمی‌پاید که آینده‌ای سیاه در انتظارمان خواهد بود.

این استاد در گفتگو با فرارو در ابتدا با اشاره به نکته‌ مهمی گفت: در دنیای امروز با رقابت چشمگیری که در بین کشورها بوجود آمده، شاخص‌های متنوعی را جهت توسعه و برتری درنظر می‌گیرند و از آن‌ها جهت پیشرفت جامعه استفاده می‌کنند. از جمله این شاخص‌ها، به زعم اینجانب، میزان تولید علم در زادگاهش، یعنی، دانشگاه است.

به گفته این استاد دانشگاه، هر چقدر دانشگاه‌ها پیشرفته‌تر (از نقطه‌نظر کیفیت و نه فقط کمّیت) باشند، پیشرفت علم و سپس پیشرفت جامعه بیشتر تضمین خواهد شد، زیرا دست‌آورد‌های علمی در سطوح مختلف جامعه حضور داشته و در برطرف‌کردن نیازهای مختلف افراد جامعه نقش چشم‌گیری را ایفا می‌کنند.

دکتر منادی ادامه داد: پیشرفت علم در گروِ پژوهش‌های با کیفیت دقیق، خوب، مناسب و کاربردی و قابل استفاده است. بنابراین هم مسئولین جامعه و هم دست‌اندرکاران مراکز علمی و هم خود پژوهشگران می‌باید به امر پژوهش (با کیفیت و کاربردی) دقت بیشتری داشته باشند.

وی با اشاره به رابطه تنگاتنگ میان «علم» «دانشگاه» «جامعه» و «پژوهش» به عملکرد ساختاری منسجم‌ آن‌ها اشاره کرده و گفت: نقص در هر بخش، کلیت این ساختار را در معرض خطر و از راندمان کار و نهایتاً محصول می‌کاهد.

مرتضی منادی تاکید کرد: این در حالی است که اینجانب به عنوان عضو هیئت علمی در دانشگاهی دولتی هرساله و چه بسا هر روزه شاهد ضعیف‌تر شدن سطح کیفیت آموزش عالی و رخوت و سستی و بی‌میلی در دانشگاه‌ها هستم

به اعتقاد این استاد دانشگاه اگر دست اندرکاران و مسئولین توجهی جدی به این وضعیت ضعیف نکنند، به زودی جامعۀ علمی ما دچار بحران خواهد شد که حل و فصل آن کاری سخت تر و پرهزینه تر خواهد بود.

چرا دانشگاه ضعیف شده است؟
دکتر منادی با اشاره به سهم دانشگاه و برنامه‌ریزان در ضعیف‌کردن دانشگاه‌ها تاکید کرد: دانشگاه دارای سه رکن اساسیِ مدیریت، اساتید و دانشجویان است. در این بین، اینجانب سهم تضعیف دانشگاه را نخست، به مدیریت و برنامه‌ریزان، سپس به اساتید داده و خیلی اندک دانشجویان را در این وضعیت ضعیف نزدیک به بحرانی را سهیم می‌دانم.

دکتر منادی در پاسخ به اینکه چرا چنین می‌اندیشد گفت: نخست اساتید تحصیل کردۀ خارجی که جدی‌تر هستند و ارتباط بیشتری با مراکز علمی غرب دارند و امکان حضور بیشتر در مجامع جدی‌تر را دارند رو به کاهش هستند.

وی همچنین ادامه داد: از آن‌سو اساتید تحصیل کردۀ داخلی که کمتر با معیارها و فضاهای آموزشی و فرهنگی دانشگاه‌های خارج ارتباط داشته و آشنا بوده و در همین نظام رشد کرده‌اند، لذا اکثر آنها کمتر با وضعیت موجود در تضاد می‌باشند، رو به افزایش‌اند. این روند به تضعیف دانشگاه می انجامد.

این استاد دانشگاه در توضیح دومین دلیل این امر اظهار کرد: آمارزدگی حوزۀ علمی ما، جمع‌آوری هر چه بیشتر مقالات سطحی و غیرکاربردی و غالبا با پژوهش‌ها یا پایان‌نامه‌های دانشجویان، منجر شده تا هم سطح اساتید کاهش یافته و هم سطح مقالات و بی‌مایگی در دانشگاه ترویج داده شود.

عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا با ذکر مثالی ادامه داد: برای مثال زمانی‌که اساتیدی پایان‌نامه‌های دانشجویان را ترجمه کرده و به عنوان مقاله در همایش‌های سطحی در خارج از کشور (که در حال افزایش هستند) مطرح می‌کنند؛ فاجعه‌ای بزرگ که تضعیف دانشگاه را به‌دنبال دارد.

دلیل سوم به اعتقاد مرتضی منادی افزایش تعداد مجلات به اصطلاح علمی پژوهشی و به‌تبع افزایش تعداد مقالات سطحی است که خود معضلی است بر گردۀ آموزش عالی.

وی در توضیح دلیل چهارم گفت: افزایش بی‌رویه پذیرش دانشجو در مقطع لیسانس و دکتری با معیارهای غیرعلمی و سپس اجرای بی‌رویه پایان‌نامه‌های سطحیِ تعدادی از دانشجویان، که اینجانب به آن سری‌دوزی و مدرک‌سازی می‌گویم (که دانشگاه‌ها را به کارخانه‌های مدرک‎سازی تبدیل کرده) و به‌خصوص فروش بی‌رویه پایان‌نامه و چاپ مقالات ISI به کمک پول، بر بی‌مایگی دانشگاه افزوده است.

این استاد دانشگاه اختصاص بخشی از دانشجویان دانشگاه‌ها جهت صاحب مدرک شدن و سپس مدرک‌سازی کارمندان ارگان‌های دولتی و حضور اندک این‌گونه دانشجویان در سر کلاس‌ها به دلیل اشتغال و بعضا فشار جهت گرفتن نمرۀ قبولی، فقط برای احراز پست‌های بالاتر و بهتر دلیل دیگر تضعیف دانشگاه دانست که ضربه‌ای هولناک بر پیکر بیجان آموزش عالی می‌زنند.

به گفته دکتر منادی دلیل دیگر ربا متاسفانه باید در مدیریت غیزعلمی دید؛ مدیریتی که بیشتر سیاسی و جناحی بوده و ضمن اینکه دانشگاه چندین و چند متولی داشته که بعضا اهل علم نیستند و همگی باعث تضعیف هر چه بیشتر دانشگاه شده‌اند.

عضو هیات علمی دانشگاه الزهرا درباره دلیل هشتم ضعف دانشگاه‌های در ایران توضیح داد: عدم استفاده از دانشگاهیان کارشناس واقعی و نه سیاسی و جناحی هم در حل مشکلات و مُعضلات جامعه و هم برنامه‌ریزی‌های سطح کلان جامعه، از ‌سویی جامعه را در مسیر پیشرفت واقعی نیانداخته و از سوی دیگر، دانشجویان که شاهد چنین بی‌توجهی نسبت به اساتیدشان هستند، رغبتی به علم آموزی ندارند.

وی ادامه داد: در نهایت ارتقا سطحی و بعضا سیاسی-جناحی تعدادی از اساتید کم‌مایه، ضربه‌ای است مُهلک بر تارُک آموزش عالی.

دکتر مرتضی منادی در مجموع این عوامل سازنده محیط و بستری می‌داند که منجر به بی‌اعتمادی سه‌رکن اساسی دانشگاه یعنی مدیریت، اساتید و دانشجویان نسبت‌به یکدیگر و همچنین متهم‌کردن یکدیگر شده‌است؛ ضعف علمی و رخوت و سستی نیز به اعتقاد منادی نتیجه این اتفاق است.

چرا اساتید و دانشجویان ناامیدند؟
مرتضی منادی در پاسخ به این سئوال که چرا اساتید و دانشجویان ناامید شده‌اند ۴ دلیل را نام برده و اظهار کرد: جامعه ایران در اکثر موارد دچار مشکلات جدی نظیر افزایش اعتیاد، کاهش ازدواج، افزایش طلاق، افزایش اختلاس، بی‌عدالتی‌های اقتصادی در حوزه‌های کلان، بی‌احترامی سیاستمداران به یکدیگر، صنعت غیر استاندارد، بعضا پزشکان کم‌مسئولیت و مادی، سرمایه‌گذاری در صحنه‌هایی که هیچ سودی نه برای اسلام و نه برای ایران در بر دارد، شده‌است.

وی ادامه داد: عدم استفاده ازدانشگاهیان برای فهم و حل این مُعضلات، روزمره‌‌شدن دانشگاه‌ها همانند سیاست‌ کلان کشور، ارتقاء بی‌مایگان علمی به سطوح بالاتر، همه‌و‌همه دست به دست یکدیگر داده و محیط دانشگاه را بی‌رمق، همراه با رخوت و بی‌تحرکی کرده است.

مرتضی منادی محصول این حالات را ناامیدی نامید که در فضای دانشگاه‌های ما موج می زند.

به گفته این استاد دانشگاه اساتید صاحب‌نظر، صاحب‌سبک و مجرب، گوشه‌نشین شده یا به خارج پناه می‌برند و شارلاتان‌های علمی جایگاه ممتازی را گرفته و دانشجویان بی‌انگیزه‌تر می‌شوند.

مرتضی منادی همچنین تاکید کرد: پژوهش‌های متعدد گواه این نکته است که از سویی اکثر اساتید، با انگیزه وارد دانشگاه می‌شوند و از سوی دیگر اکثر دانشجویان نیز با‌علاقه و انگیزۀ زیاد وارد دانشگاه می‌شوند، ولی طولی نمی‌کشد که بی‌میلیِ علم آموزی در همۀ آنها افزایش می‌یابد.

دکتر منادی در انتها گفت: باری! دانشگاه‌ها و مراکز علمی روزبه‌روز ضعیف‌تر از روز قبل خود می‌شوند و اثرات آن‌را هم اینک در سطح جامعه با افزایش معضلاتش می‌بینیم و اگر نجنبیم، آینده‌ای سیاه‌تر در انتظار ما خواهد بود.

منبع: فرارو