نویسنده: جهانگیر صالح پور
كیان، سال نهم، شماره ۴۶، ۱۳۷۸
فیپا:
صالح پور، جهانگیر، ” امام خمینی: فقیه دوران گذار؛ از فقه جواهری تا فقه المصلحة”، كیان، سال نهم، شماره ۴۶، ۱۳۷۸، صفحه۲۶-۳۷.
امسال صدمین سالگرد تولد امام خمینی و دهمین سالگرد ارتحال ایشان است. به همین مناسبت نویسنده مقاله حاضر، نظریه« ولایت مطلقه فقیه» را، به عنوان مهم ترین دستاورد سیاسی امام خمینی، مورد تحلیل قرارداده است. نویسنده معتقد است که پس از انقلاب اسلامی دستگاه فقه شیعه با دستگاه دولت گره خورد و امام خمینی در قالب نظریه ولایت مطلقه فقیه، عنصر« مصلحت» را عمیقا وارد نظام فقهی خویش کرد. عنصر مصلحت به عنوان یک کاتالیزور عرفی کننده قوی می تواند دستگاه فقه را به نظام حقوق عرفی تبدیل کند. به این ترتیب، می توان قرائتی از نظریه« ولایت مطلقه فقیه» به دست داد که« حاکمیت قانون» از دل آن بیرون آید.