در تاریخ فقه اسلامی چنین مشهور است که کتاب المُوَطَّأ (منسوب به مالک بن انس متوفی 179) قدیم‌ترین اثر فقهی حدیثی در جهان اسلام است. این کتاب حاوی درس‌های مالک است که به روایت‌های مختلف توسط شاگردانش نقل شده است. در شرق جهان اسلام، یعنی عراق، روایت محمد بن حسن شیبانی (متوفی 189) و در غرب جهان اسلام، یعنی قیروان و فاس، روایت یحیی بن یحیی اللیث (متوفی 234) مشهور است. حنفیان فقط روایت شیبانی را پذیرفته‌اند و مالکیان روایت یحیی را. برای اطلاع از فهرست مهمترین کتابهای فقهی مذهب مالکی به ترتیب تاریخی اینجا را کلیک کنید.
نورمن کالدر (Norman Calder)، محقق بریتانیایی در قلمرو فقه و اصول اسلامی، در کتاب مطالعاتی در فقه اولیۀ اسلامی (1993) بر این باور است که المُوَطَّأ پس از درس‌های مالک در کتاب المدوّنة الکبری توسط عبدالسلام بن سعید سَحنون تنوخی (متوفی255) گردآوری و تدوین شده است و بر المدوّنة تقدم ندارد. دانشگاه هاروارد، دانشکدۀ حقوق، بخش برنامۀ فقه اسلامی، ترجمۀ انگلیسی این کتاب را از روی نسخۀ یحیی بن یحیی اللیث در دسامبر 2019/آذر ماه 1398 منتشر کرده است. ترجمه توسط محمد فاضل (Mohammad Fadel) از دانشکدۀ حقوق دانشگاه تورنتو و کونل مونتی (Connell Monette ) از دانشکدۀ امریکایی کازابلانکا به صورت مشترک انجام شده است. برای اطلاع بیشتر از این ترجمه اینجا را کلیک کنید.
