نویسنده: آرش نراقی
مدرسه، سال دوم، شماره چهارم، مهر ۱۳۸۵
فیپا:
نراقی، آرش، اختفای خداوند؛ ملاحظاتی درباره الهیات «غیب»، مدرسه، سال دوم، شماره چهارم، مهر ۱۳۸۵، ۸ صفحه.
سلوک عرفانی (دست کم در روایت های سنتی آن) مبتنی بر دو پیش فرض مهم است: اولا- خدایی وجود دارد؛ ثانیا- آن خدا (ولو موقتا) از حیطه تجربه سالک غایب است. غایت مطلوب سالک از طریق این است که آن «غیبت» را به «حضور» تبدیل کند. البته سنتا مفهوم «غیبت» به معنای «غیبت وجودی» خداوند تلقی نمی شده است. مطابق تلقی سنتی، خداوند همیشه و همه جا حاضر است، و به این معنا عالم وجود لحظه ای از حضور سرشار او تهی نیست.