نویسنده: علی اشرف امامی
دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ج 27، 1399.
شطح، اصطلاحی عرفانی به معنای سخنان نامتعارف و ظاهرا خلاف شرع برخی از صوفیان.
در این مقاله واژۀ‌شناسی این اصطلاح، تاریخ تحولات معنایی آن، و آرای موافق و مخالف این رویّه صوفیان در تاریخ تصوف هم از نگاه مردم عادی و هم از دید فقها بررسی شده است.
فیپا: اشرف امامی، علی، “شطح”، دانشنامه جهان اسلام، تهران، بنیاد دایره المعارف اسلامی، ج 27، 1399، ص 189-194.
