نویسنده: مهرزاد بروجردی
مترجم: علی صدیق زاده
كیان، سال نهم، شماره ۴۷، ۱۳۷۸
فیپا:
بروجردی، مهرزاد، ” بحثی در باب تعابیر ملی گرایانه از هویت ایرانی”، ترجمه علی صدیق زاده، كیان، سال نهم، شماره ۴۷، ۱۳۷۸، صفحه ۴۴-۵۲.
رکن مقوم« هویت ایرانی» چیست؟ تاریخ قوم؟ زبان فارسی؟ اسلام شیعی؟…
مهرزاد بروجردی در مقاله زیر رهیافتی را بررسی و نقد می کند که میراث قومی- زبانی را قائمه هویت ایرانی می داند. نویسنده با استفاده از نظریه های اندیشمندان پست مدرن و با آوردن مثال های نقض، کاستی های رهیافت فوق را برای موقعیت مدرن، متذکر می شود. وی همچنین به تاریخ دانان، به منزله ی کسانی که گذشته را «بازسازی» می کنند، توصیه می کند که از« رویکرد ایدئولوژیک به تاریخ» و در غلتیدن به دامن« میراث گرایی» بپرهیزند. بروجردی برآن است که هویت ملّی، ذات و ماهیتی حقیقی ندارد، بلکه در باورهای قوم ریشه داشته، محصول تخیّل جمعی ماست. نویسنده در خصوص روش تعریف هویت ایرانی پیشنهادهایی سلبی و ایجابی دارد که آن ها را تحت یک برنامه پژوهشی عرضه می کنند.
مقاله ارزشمندى است، چندبار آن را خواندم