فلسفۀ ذهن علیرغم تاریخچه، اهمیت، گستردگی و اقبال فیلسوفان تحلیلی به آن، کمتر در ترجمهها و تألیفهای فارسی انعکاس داشته است. این عدم انعکاس در مقایسه با برخی دیگر از شاخههای فلسفۀ تحلیلی مانند فلسفۀ علم خود را بیشتر نشان میدهد. از این رو ترجمۀ متونی روزآمد، حتیالامکان دور از تعقید و تا حد امکان دقیق در فلسفۀ ذهن از نیازهای خوانندگان فلسفه است.
کتابی که پیش رو دارید متنی درسی در فلسفۀ ذهن است که بیاغراق تا حد امکان ساده و دقیق نگاشته شده است. مخاطب اصلی کتاب دانشجویان رشتۀ فلسفهاند؛ ضمن آنکه کتاب نکات بدیعی نیز برای مخاطبان متخصصتر دارد.
این کتاب مقدمهای است بر فلسفۀ ذهن، در فلسفۀ ذهن سؤالاتی بسیار عمومی در باب ذهن طرح میشود. سؤالاتی از قبیل: حالات ذهنی چیستند؟ آگاهی چیست؟ چگونه حالات ذهن میتوانند دربارۀ چیزهایی خارج از ذهن باشند یا آنها را بازنمایی کنند؟
روانشناسان نیز به مطالعۀ ذهن میپردازند. آنها مکرراً دربارۀ انسان و غیر انسان به آزمایش میپردازند و بر اساس این نتایج تجربی، نظریههای چشمگیری در باب ذهن میسازند. قاعدتاً فلاسفۀ ذهن آزمایش نمیکنند. در عوض بسیاری فلاسفه به مقولاتی میپردازند که گاه “مفهومی” خوانده میشود. به عنوان نمونه، آنها در جستجوی روشنکردن معنای اصطلاحاتی مانند “آگاهی” اند. فلاسفۀ معاصر نیز به صورتی روز افزون بر پایۀ آزمایشهایی که روانشناسان انجام میدهند به بسط نظریات خود در باب ذهن مشغول هستند.