نگاهی به آموزه های ادیان نشان می دهد که اگر انسان به کسب معرفت تشویق می شود، پیش از آن، به پاک سازی اخلاقی موظف می گردد. پس مسئله تاثیر بر معرفت، برای پیروان ادیان آسمان، امری پذیرفته است. اما آیا در حوزۀ معرفت شناسی نیر چنین است؟ به رغم این پندار که باورهای ما معمولا به پشتوانه استدلال اخذ میشوند، همواره ردپای سرشت عاطفی-ارادی ما که از علایق و احساسات، امیال و خواسته ها و آرزوهای ما شکل میگیرد، در باورهای ما به خوبی قابل پی گیری است.
تاثیر گناه بر معرفت در صدد تبیین این است که نه تنها آلودگی های اخلاقی میتواند معرفت بشر را به انحراف کشاند، بلکه، به طور خاص، گناه را باید از مقولات اصلی معرفت شناختی قلمداد کرد.
