به اندک فاصله ای پس از درگذشت مولانا جلال الدین بلخی رومی سه کتاب درباره او نوشته شد. کتاب اول از بهاء الدین سلطان ولد فرزند مولانا، کتاب دوم از فریدون بن احمد اسفهسالار و کتاب سوم از شمس الدین احمد افلاکی. این اثر به فریدون بن احمد اسفهسالار که خود را از ملازمان خدمت مولانا جلال الدین بلخی معرفی می کند، منصوب است و او مدعی است که مدت چهل سال در زمره اصحاب کبار او بوده است. این اثر برای شناخت شخصیت مولانا و فهم درست مسلک و مرام وی اهمیت فوق العاده ای دارد و دست کم ما خوانندگان امروزی را با برداشت هایی که اصحاب گزین مولانا از رفتار و گفتار او داشتند آشنا می سازد و تصویری از چهره مولانا، آن سان که در آیینه ذهن آنان جلوه گر بوده در اختیار ما می گذارد.