اصل نظریه ظهور مهدی منجی در متون کهن دینی و همۀ فرقه های اسلامی اصلی پذیرفته شده است. امّا بر سر مصداق آن اختلاف فراوانی وجود دارد. شیعیان دوازده امامی فرزند امام حسن، امام یازدهم، را مصداق واقعی مهدی منتظر می‌دانند. این نظریه در طول تاریخ در بهره‌گیری‌های سیاسی و دینی بستری برای ظهور مدّعی مهدویت یا مدعیانی بوده است که تاریخی برای ظهور منجی تعیین می کرده اند تا هوادارانی به دور خود جمع کنند یا آبرو و مشروعیتی برای خود دست و پا کنند.
مهدیان دروغین دربردارنده فهرستی از مدّعیان دروغین مهدویت بر اساس یافته‌های تاریخی در بین متون است. مؤلف این مجموعه، مبانی فکری این مدعیان، اوضاع اجتماعی و شرایط تاریخی منجر به اظهار مهدویت آنان را نیز روشن کرده و رفتارهای شاخص و شگردهای آنان را مورد توجّه قرار داده است. یکی از بارزترین آنها شاه طهماسب صفوی اول است که تاریخ 963 را تاریخ ظهور حضرت مهدی اعلام کرده بود. او حتی خواهر سوم خود را مجرد نگهداشت تا به محض ظهور امام او را به ازدواج او درآورد. این تاریخ گذشت و سلسلۀ صفویه که خود را دولت پیش از انتظار می‌نامید و بنا داشت حکومت را به امام مهدی بسپارد، در 1135 با خفت و بیچارگی کامل به محمود افغان سپرد و سقوط تلخ تاریخی خود را رقم زد.
دوم، مهدیان دروغین و مدعیان ارتباط با امام عصر در دورۀ معاصر هم نمونه‌هایی داشته است. مؤلف در این کتاب گزارشی از رفتارها و اداهای مهدوی جویانۀ دولت احمدی نژاد را نیز در صفحاتی آورده است.
در پایان اثر، سه رساله با عناوین “رساله در شرح حدیث دولتنا فی آخرالزّمان”، “رساله مبشّره شاهیه”، “رساله‌الهدی”، به همراه شرح مختصری بر آنها آمده است.
برای خرید کتاب اینجا را کلیک کنید.
