تاکنون زبان فارسی در پژوهش‌های محققان سهم چندانی نداشته است و صرف‌نظر از تحقیقات مربوط به مسائل تاریخی زبان فارسی، در عرصه‌های دیگر زبان فارسی کمتر به پژوهش پرداخته شده است. ازاین‌روست که استادان و دانشجویان رشتۀ زبان و ادبیات فارسی آن‌گاه که به متون می‌پردازند، از مسائل زبان فارسی مغفول می‌مانند؛ فی‌المثل تاریخ بیهقی به عنوان یک متن پیراسته با ویژگی‌های زبانی مطالعه نمی‌شود، بلکه در آن جریان تاریخ شاهان و امیران و شکار شیر سلطان مسعود و بر دار کردن حسنک وزیر، بیش از خصایص و برجستگی‌های زبانی مورد توجه است. همین گونه است شاهنامۀ فردوسی که دانشجو در آن به مسائل تاریخی، اساطیری، حکمی و دیگر موضوعات، بیش از مسائل زبانی توجه می‌کند و در عوض، در بیان کوتاه‌ترین عبارت دربارۀ ویژگی‌های زبانی این آثار ناتوان است. این مسئله زمانی نمود بیشتر می‌یابد که با نگاهی ساده درمی‌یابیم که زبان فارسی موضوعات فراوانی برای تحقیق و پژوهش دارد که انجام آنها همتی جدی می‌طلبد و تا زمانی‌که نگاه‌های سنتی بر فضای زبان و ادب فارسی حاکم باشد، این امر محقق نخواهد شد.
کتاب جستارهایی در زبان فارسی به منظور تغییر ذائقۀ دانشجویان در پژوهش‌های زبانی و تشویق آنان به این نوع تحقیقات تدوین شده و شامل ده مقاله با عناوین ذیل است: «ظرفیت ترکیبی ضمایر اشاره و نقش آنها در زبان فارسی»، «تحول ساختی و معنایی «نفر»»، «تخفیف تکواژهای اشتقاقی و صرفی»، «ویژگی‌های زبانی شعر رودکی»، «ساختمان مکررها و نقش آنها در مثنوی معنوی»، «نقش استادان اصفهانی در اعتلای دستورنویسی فارسی»، «تخفیف مصوت‌های بلند و کوتاه در زبان فارسی»، «تخفیف صامت‌ها در زبان فارسی»، «نقش‌های ناهمگون در کلمات مکرر همسان (در غزلیات شمس)» و «بررسی روش تکرار در ساخت واژه در زبان فارسی».