خاطرات حاج سیاح

خاطرات حاج سیّاح یا دوره خوف و وحشت
“خاطرات حاج سیّاح”، مشاهدات و خاطرات ِ “حاج محمّدعلی سیّاح ِ محلاتی” (متوفّی به سال1304 شمسی) از ایران ِ دوره‌ی قاجار، از تیرماه ِ1256تا مرداد ِ1288هجری شمسی، یعنی سه سال پس از انقلاب ِ مشروطه است. این خاطرات با سفر ِ حاج سیاح از هند به ایران شروع، و به فرار ِمحمدعلی شاه از تهران و فتح ِ پایتخت توسط ِ “سردار اسعد ِ بختیاری” ختم می‌شود. نگارنده‌ به مدت هجده سال از ایران دور بوده، در آمریکا و اروپا و هند و شرق ِ دور سیاحت می‌کرده، تا آن که دلتنگ ِ خانواده شده، به ایران بازمی‌گردد. او شرح سفرهای خود را در کتاب ِ دیگری به نام “سفرنامه‌ی حاج سیاح” به نگارش درآورده و در نتیجه کتاب ِ حاضر بیشتر شرح ِ زندگی حاج سیاح در ایران ِعصر ِ ناصر‌الدین ‌شاه است.

خاطرات حاج سیاح را باید در کنار سفرنامۀ او به فرنگ خواند تا از نگاه یک ایرانی سنتی به جهان مدرن آگاه شد.