تاریخ تئاتر ایران بیانگر پیشینۀ هنری است که در ایران زمینه‌ای درازدامن دارد. ویلم فلور، ایرانشناس و ایران دوست هلندی، متولد 1945 در شهر اترخت، با همتی بلند آثار متنوعی درباره تاریخ اجتماعی ایران منتشر کرده است. او در جمع آوری داده‌ها و نگارش تاریخ تئاتر ایران پیشگام بوده است. به باور او نمایش در ایران به شکل محلی و فولکلوریک، هر چند نام تئاتر نداشت، از دورۀ ایران قبل از اسلام وجود داشت و در دوره‌های مختلف تاریخی شکلهای مختلف به خود گرفت. از نمایش‌های عروسکی گرفته تا نمایش‌های خندهآور ایرانی، نقّالی، و تعزیه خوانی و در نهایت پیوند این سنت نمایشی به مفهوم مدرن آن یعنی تئاتر. شاید بتوان با جرئت گفت که در غالب دوره‌ها نمایش در شکل و صورت مذهبی آن جلوه بیشتری داشته است و به خصوص با نام تعزیه برای همۀ ایرانیان آشناست.
فلور در تاریخ تئاتر ایران به انواع نمایشها در دوره‌های تاریخی مختلف پرداخته است و با این که کتابش متعلق به حدود سی سال قبل است ولی به این دلیل که سنت تاریخنگاری در میان ما به طور کلی و به خصوص در رشته‌های هنر ضعیف است، کتاب فلور همچنان خواندنی و به خصوص برای دانشجویان رشتۀ هنر قابل استفاده است.
فلور بارها به ایران سفر کرده است. برای مطالعه زندگینامه کوتاهی از او به اینجا مراجعه کنید.
