عصر آهن ایران

باستان‌شناسان، دورۀ پیش از تسلط سلطۀ هخامنشی را با معیار قرار دادن پیشرفت‌های بشری در تحقیقات باستان‌شناسی «عصر آهن» نامیده‌اند. عصر آهن، که در زمان‌بندی تاریخی سال‌های 1450-800 ق.م را دربردارد، دوره‌ای است که آدمی به این فلز پر اهمیت دست یافت و توانست از آن برای ساختن ابزار بهره جوید.
کتاب عصر آهن ایران به تفصیل به نتایج بررسی‌های باستان‌شناسی در عصر آهن اختصاص دارد. نویسنده سخن خود را با مسائل و موضوعات مرتبط با اقتصاد و معیشت مردم در عصر آهن آغاز و سپس به فناوری در عصر آهن ایران و شناخت حوزه‌های مختلف آن هم‌چون تپۀ سگزآباد، شمال و شمال غرب ایران و زاگرس مرکزی اشاره می‌کند. آنچه که در این مبحث اهمیت دارد پیشرفت فناوری دوران‌های دیگر مثل دورۀ سنگ، مس و مفرغ هم‌زمان و در کنار فناوری عصر آهن است. توجه به نحوۀ زندگی و اعتقادات مردم در این عصر از دیگر موضوعات کتاب است.
تصاویری از آثار به دست آمده از این دوره در انتهای کتاب ضمیمه شده است.