این مقاله درباره احمد شاملو است.
نویسنده: تقی پور نامداريان
كيان، سال دهم ، شماره ۵۳، مرداد و شهريور ۷۹
فیپا:نامداريان، تقي پور؛ ” پايان بی قراری ماهان “، كيان، سال دهم ، شماره ۵۳، مرداد و شهريور ۷۹، صفحه ۶۶-۶۹. [درباره احمد شاملو]
سرانجام احمد شاملو، اشارت دربان منتظر را گردن نهاد و از آستانه در کوتاه بی کوبه درگذشت. پس از این دیگر کسی منتظرشعرتازه ای از او نخواهد بود. در غیاب او کتاب های شعرش از اکنون تا همیشه ورق خواهد خورد. حاصل عمر هفتادو پنج ساله او حاصلی درخشان است. داستان، نمایشنامه، مقاله، ترجمه شعرو داستان، کاربزرگ او فرهنگ کوچه و بالاخره شعر که بر تارک آثار متعدد و متنوع او می درخشد میراث ادبی و فرهنگی قابل توجهی است که بی تردید بر غنای فرهنگی و ادبی ما افزوده است. نقد و بررسی این میراث فرصتی در خور میخواهد که بازماندگان و آیندگان به آن خواهند پرداخت. جهان شعر شاملو بازتاب شیوه زیست او در جهان است و او تأثرات این شیوه زیست را با همه شوروشر و تنوعی که در پرورش نگرش و حساسیت های عاطفی و زیبایی شناختی او داشت، بیش از همه درگستره شعرش پدیدار ساخت.