از خشونت و تعصب تا مدارا و مهرورزی (مطالعه موردی: محسن مخملباف)

نویسنده: هوشنگ گلمكانی
كیان، سال هشتم، شماره ۴۵، ۱۳۷۷

پاییز ۱۳۶۳، شبی در سینما بهمن و در جریان نمایش خصوصی فیلمی که نامش یادم نیست، به محسن مخملباف برخوردم. این دومین یا سومین ملاقات ما بود. پس از سلام و علیکی بی مقدمه گفت: «مطلبی که درباره میرلوحی نوشته بودی، خوب بود.» اشاره اش به مطلبی یک صفحه ای در شماره هیجدهم ماهنامه فیلم (آبان ۶۳) با عنوان «دو چهره یک فیلمساز» بود. که در پی مرگ رضا میرلوحی نوشته بودم؛ فیلمساز با استعدادی که به لحاظ انسانی بسیار دوستش می داشتم و در طی دو سه تجربه موفق، بر اثر ضعف و سستی – و سپس اعتیاد – تن به سخیف ترین جریان سینمای تجارتی سپرد.

فیپا:
گلمكانی، هوشنگ، از خشونت و تعصب تا مدارا و مهرورزی (مطالعه موردی: محسن مخملباف)، كیان، سال هشتم، شماره ۴۵، 1377، صفحه ۱۸۸-۱۹۶.