نویسنده: احمد تفضلی
نامه مینوی، مجموعه سی و هشت گفتار در ادب و فرهنگ ایرانی، زیر نظر حبیب یغمایی و ایرج افشار، نشر سنایی، 1377
چکیده:
لهجه قدیم اصفهان از هنگامی که اصفهان در زمان صفویه به پایتختی برگزیده شد، یعنی از سده یازدهم هجری، بر اثر نفوذ فارسی به تدریج از تداول افتاده است. از بررسی آثار اندکی که از لهجه قدیم اصفهان بر جای مانده و مقایسه این آثار با لهجه یهودیان اصفهان می توان استنباط کرد که این لهجه دنباله همان لهجه قدیم اصفهان است، یا به هر حال با آن ارتباطی بسیار نزدیک دارد که اقلیت یهودی اصفهان آن را در میان خویش حفظ کرده است. از جمله قدیمی ترین مآخذی که در آن به زبان اصفهان اشاره شده است کتاب «محاسن اصفهان» و «حکایة ابی القاسم البغدادی» است که در این مقاله واژه ها و جمله هایی که در این دو کتاب آمده است نقل می گردد و از نظر دستوری و لغوی مورد بحث قرار می گیرد و آوانویسی تقریبی و ترجمه ای از آنها ذکر می شود.
کلیدواژه: لهجه پیشین اصفهان.
فیپا:
تفضلی، احمد، اطلاعاتی درباره لهجه پیشین اصفهان، نامه مینوی، مجموعه سی و هشت گفتار در ادب و فرهنگ ایرانی، زیر نظر حبیب یغمایی و ایرج افشار، نشر سنایی، 1377، صفحه 85-104.