مصلحت در فقه

نویسنده: احمد عابدی
نقد و نظر، سال سوم، شماره ۱۲، پاییز ۱۳۷۶  

فیپا:
عابدی، احمد، ” مصلحت در فقه “، نقد و نظر، سال سوم، شماره ۱۲، پاییز ۱۳۷۶، صفحه ۱۶۶-۱۷۸.

آيا احكام شرع تابع مصلحت و مفسده بوده و خداوند براى جعل آنها مصالح و مفاسد را در نظر گرفته است؟ آيا خداوند آنچه را واجب نموده، به جهت مصلحت مهمى است كه داشته، و هرچه را حرام نموده به جهت مفسده‏ اى است كه در آن بوده است، و يا آن كه احكام شرعى تابع مصالح و مفاسد نيستند؟ آيا مى‏ توان گفت كه در واقع مصالح و مفاسدى وجود دارند و احكام شرع تابع و معلول آنها هستند يا خير؟ در كتابهاى فقهى و اصولى ما هميشه اصل وجود مصالح و مفاسد و تبعيت احكام از آنها به عنوان يك پيش‏فرض و اصل مسلم پذيرفته شده است، و فقط به نتايج مبتنى بر آن پرداخته‏ اند. ما در اينجا اصل اين پيش‏فرض را مورد مطالعه قرار مى‏دهيم.