احساس گناه و گناه وجودی

نویسنده: آرش نراقی
مدرسه، سال اول، شماره دوم، پاییز ۱۳۸۴

فیپا:
نراقی، آرش، احساس گناه و گناه وجودی، مدرسه، سال اول، شماره دوم، پاییز ۱۳۸۴، ۴ صفحه.

احساس گناه و احساس شرم از جمله احساسات بنیادین در زندگی دینی و معنوی است. البته اهمیت این دو احساس به زندگی دینی و معنوی منحصرنیست، بلکه زندگی اجتماعی و اخلاقی ما نیز تا حد زیادی تخت تأثیراین دو احساس است. در ادبیات ادیان توحیدی داستان آدم و حوا به نحوی نمادین بر اهمیت این دو احساس تأکید می ورزد. مطابق این روایت عامل هبوط آدم به عالم خاک«گناه» بود. گویی زندگی خاکی ما با تجربه گناه آغاز شد. نخستین احساسی که آدم و حوا پس از تجربه گناه آزمودند، تجربه« شرم» بود، تجربه ای که عمیقا با کشف« برهنگی» درآمیخته است. و در متن تجربه گناه و شرم بود که یکی از مهمترین پدیده های دینی تولد یافت.