حاجی واشنگتن

فیلم حاجی واشنگتن داستان زندگی غم‌انگیز حسینقلی‌خان صدرالسلطنه را ـ که اولین سفیر ایران در ایالات متحدۀ آمریکاست ـ روایت می‌کند.
در سال 1306 هجری قمری حاج حسینقلی‌خان نوری صدرالسلطنه از سوی ناصرالدین‌شاه با سمت نخستین ایلچی (سفیر) ایران در ایالات متحدۀ آمریكا به همراه مترجمش میرزا محمود راهی آن دیار می‌شود. به دستور حسینقلی‌خان كه از ملاقات با وزیر خارجه و رئیس‌جمهور وقت آمریكا ذوق‌زده شده، ساختمان بزرگی به عنوان سفارتخانه اجاره می‌شود و چند خدمتگزار نیز استخدام می‌شوند. حسینقلی خان و مترجمش از هتل پارادایز به آنجا نقل مكان می‌كنند.
میرزا محمود ـ كه در واقع به منظور تحصیل طب با ایلچی همراه شده ـ حاج حسینقلی‌خان را كه در سفارت هیچ مراجعه‌كننده‌ای ندارد ترک می‌كند و به دانشگاه می‌رود. به تدریج بودجۀ سفارتخانه قطع می‌شود و حاجی به ناچار خدمتگزاران را اخراج می‌كند. او كه از دوری دخترش سخت بی‌تاب است و احساس تنهایی می‌كند، رئیس‌جمهور را در لباس سادۀ یک كابوی در سفارتخانه می‌بیند و پذیرایی كاملی از او می‌كند و گزارش این دیدار را با جزئیات ثبت می‌كند، اما در پایان در می‌یابد كه رئیس‌جمهور پس از پایان دورۀ ریاست‌جمهوری‌اش انتخابات را به رقیب واگذار كرده و حالا كشاورزی است كه به دلیل علاقه به پستۀ ایرانی آمده تا روش كاشت و برداشت آن را از حاجی بپرسد.
مراجعه‌کنندۀ بعدی سفارتخانه یک سرخ‌پوست فراری است كه برای پناهنده‌شدن به حاجی روی آورده است. حاجی زیر فشار دولت آمریكا و نیز میرزا محمود ـ كه ادامۀ تحصیلش را به دلیل رفتار حاجی در خطر دیده ـ قرار می‌گیرد؛ اما تسلیم نمی‌شود. سرانجام با فراخوانده‌شدن حاجی به وطن، مأموریت اولین سفیر تحقیرشده‌ای كه خود را یک تبعیدی به مكانی دور از كشور می‌پندارد، به پایان می‌رسد. در تهران مقامی تازه برای حاجی در نظر گرفته شده است.