فرهنگ‌نامۀ تاریخی زیبایی‌شناسی 400 مدخل دارد و در آن تمام مفاهیم مربوط به فلسفۀ هنر و زیبایی‌شناسی در طول تاریخ ـ از یونان باستان تا دوران معاصر ـ شرح و توضیح داده شده‌اند. این فرهنگ تنها به زیبایی‌شناسی غرب اختصاص ندارد و برخی نظریه‌های شرقی چون «زیبایی‌شناسی اسلامی» و دیدگاه‌های زیبایی‌شناسی در هند، ژاپن و چین را نیز مطرح می‌کند.
یکی از ویژگی‌های مهم فرهنگ‌نامه‌های تاریخی این است که مخاطبان خود را با سیر تحول تاریخی واژگان مهم موضوع خاص آن فرهنگ‌نامه آشنا می‌کند. اهمیت این ویژگی به خصوص برای کسانی که می‌خواهند مطالعه در موضوع خاص از آن فرهنگ‌نامه را شروع کنند، بیش از پیش آشکار می‌شود. اگر به طور اختصاصی بخواهیم این ویژگی را در «فرهنگ‌نامۀ تاریخی زیبایی‌شناسی» بسنجیم، باید اشاره کنیم که زیبایی‌شناسی در طول تاریخ تفکر، دلالت بر معانی مختلفی داشته است. بر این اساس، مؤلف همراه با شرح هر کدام از این معانی، مخاطب را با سیر تحول و تطور تاریخی مفاهیم آن نیز آشنا می‌کند.
در شیوۀ نگارش مدخل‌های این فرهنگ‌نامه نیز ویژگی تاریخی‌بودن اعمال شده است. مثلا اگر مدخلی به شرح یکی از مکاتب نظری زیبایی‌شناسی اختصاص دارد، ابتدا تاریخ پیدایی آن مکتب و سپس سیر تاریخی آن تا دوران معاصر شرح داده می‌شود. همین ویژگی تاریخی‌بودن و شرح مفاهیم بر اساس توالی تاریخی از ویژگی‌های منحصر به فرد این فرهنگ‌نامه است و دیگر فرهنگ‌نامه‌هایی که تاکنون در حوزۀ زیبایی‌شناسی در ایران منتشر شده‌اند فاقد این ویژگی بوده‌اند.
فرهنگ‌نامۀ تاریخی زیبایی‌شناسی انواع هنرها از جمله تئاتر، سینما، نقاشی، معماری، مجسمه‌سازی و … به همراه تمام نظریه‌ها و مکاتب مختلف را دربرمی‌گیرد. تعدادی از مدخل‌های این فرهنگ نیز به زندگی‌نامه و شرح آراء و افکار متفکران برجستۀ حوزۀ زیبایی‌شناسی و همچنین برخی هنرمندان اندیشمند و پژوهشگر در طول تاریخ تمدن اختصاص دارد.
روزآمدی مدخل‌ها نیز یکی دیگر از ویژگی‌های مهم این فرهنگ است؛ به گونه‌ای که حتی فیلسوفان و اندیشمندان معاصر (به عنوان نمونه نظریات آرتور دانتو و جرج دیکی از فیلسوفان معاصر آمریکایی) و آخرین نظریه‌های ارائه‌شده نیز در این فرهنگ مطرح شده‌اند.
منبع: رشد آموزش هنر، زمسنان 1393، شمارۀ 40