خوانندگان و دوستداران آگاه شاهنامۀ فردوسی نیک می‌دانند که این حماسۀ بزرگ ملی در کنار سادگی‌های زبانی، یکی از دشوارخوان‌ترین متن‌های فارسی است و شاید به همین دلیل است که در بلندای هزارسالی که از سرایش شاهنامه گذشته است، کم‌تر فرهنگی را می‌بینیم که توانسته باشد مجموعه‌ای از داشته‌های زبانی شاهنامه را در خود فراهم کند. کوشش علی رواقی بر این بوده است که برای نخستین‌بار پس از هزار سال، قالب‌های گوناگون زبانی شاهنامه را در حد توش و توان خویش در این فرهنگ گردآوری کند.
در این فرهنگ تمامی واژه‌ها و قالب‌های دستوری و زبانی شاهنامه بر پایۀ سرشت و نهاد زبان فارسی به ترتیب الفبا گرد آمده است. نویسنده در پیش‌گفتار کتاب ابتدا به بررسی دست‌نوشته‌های شاهنامه بر پایۀ دانش گونه‌شناسی می‌پردازد تا بتواند برای شیفتگان پرشمار بزرگ‌ترین حماسۀ ملی ایران و جهان روشن کند به چه دلیل فرهنگ شاهنامه را بر پایۀ چاپ مسکو نگاشته و سپس به شاهنامۀ دست‌نویس فلورانس پرداخته است. در نهایت نیز برخی از واژه‌های دشوار را بررسی کرده است. در متن فرهنگ نیز (از الف تا ی) به معنی لغات شاهنامه پرداخته شده و برای هر لغت شاهد مثال ذکر شده است.