کتابشناخت، اثر محمد اسفندیاری، کتابی درحوزه کتابشناسی روحانیت است. مؤلف پس از ارائه فصلی درباره آیین تدوین کتابشناسی، ده کتابشناسی در ده فصل ارائه کرده است:
1.کتابشناسی توصیفی روحانیّت. 2. کتابشناسی توصیفی روشنفکری. 3. کتابشناسی توصیفی ایدئولوژی. 4. کتابشناسی توصیفی کلام جدید و فلسفۀ دین. 5. کتابشناسی توصیفی فلسفه اخلاق. 6. کتابشناسی توصیفی تاریخ ادیان. 7. کتابشناسی توصیفی جامعه شناسی اسلام. 8. کتابشناسی توصیفی اسلام و حقوق بشر. 9. کتابشناسی دکتر علی شریعتی. 10. کتابشناسی نهضت ملی ایران.
در خصوص کتابشناسی روحانیت، مؤلف یادآور شده است که سخن گفتن از روحانیّت سهل و ممتنع است و تا کنون بیشتر تحقیقات در این موضوع تحقیق درونی بوده است. او در کتابشناسی خود به معرفی کتابهایی میپردازد که دربارۀ نهاد روحانیّت است. یعنی روحانیّت را به عنوان یک نهاد معرفی کرده است. نیز در بخش کتابشناسی روشنفکری، به دو بخش منابع اصلی که یکسره دربارۀ روشنفکری است و منابع فرعی، کتابهایی که حداقل پارهای از آن درباره روشنفکری است، تقسیم شده است. در بخش کتابشناسی کلام جدید و فسلفه دین، با ذکر مقدمه ای دربارۀ علم کلام به این نکته اشاره میشود که علی رغم وظایف علم کلام، علم کلام جدید عهده دار همان وظایفی است که کلام قدیم بر عهده داشت و نبایستی از کلام جدید هراسان و روگردان بود. فلسفه دین و کلام نیز به زعم مؤلف از یکدیگر اگرچه متفاوت هستند اما پارهای از مسائل هست که در این دو علم مشترکاً از آن بحث میشود. به طور کلی کتابهایی در این کتابشناسی معرفی میشوند که از مسائل جدید در علم کلام و فلسفۀ دین است.
در بخش کتابشناسی ادیان، به ضرورت بازشناسی تاریخ ادیان اشاره میشود. او به معرفی آثاری میپردازد که قلمرو تاریخ ادیان است، یعنی آثاری که در آن به تاریخ چند دین پرداخته شده است. دربخش کتابشناسی جامعه شناسی اسلام، به معرفی کتابهایی میپردازد که دربارۀ جامعه از نظر اسلام نوشته شدهاند. موضوعاتی مانند، جامعه از نظر اسلام، ویژگیهای جامعه اسلامی، احکام اجتماعی اسلام، و ارتباط احکام فردی اسلام. در پایان پس از کتابشناسی دکتر شریعتی، به کتابشناسی نهضت ملّی ایران میرسیم. اسفندیاری در این بخش مقدمهای مفصل دارد که آثار معروف از هر دو جناح موافق و مخالف را شرح میدهد و با دسته بندیهایی سیاسی و تحلیلی برخی آثار معروف در این موضوع را بررسی میکند و سپس به کتابشناسی میپردازد.