از روی نسخۀ تصحیحشدۀ محمد علی فروغی
غزلیات سعدی مشهورتر از آن است که به سخنی دیگر نیاز باشد. گرچه وسعت نظر و عمق مشرب و توان تصویرپردازیهای مولوی جای دیگر نشیند و شعر حافظ خود مجموعهای از همان وسعت و عمق و زبانآوریهای بدیع است، اما ظرافتکاریهای سعدی در زبان و نازککاریهایش در عالم خیال هنوز نظیری نمیشناسد.
کمتر فارسی زبانی است که غزلی از او به یاد نداشته باشد و گاهگاه سینه را به زمزمۀ بیتی از او از هرچه غم عالم که هست نزداید. به همین جهت و بسیاری جهات دیگر است که دیوان غزلیات سعدی نیز همچون دیوان حافظ همدم سفر و حضر ما بوده است.