برادلی داودن، نویسندۀ کتاب، در قالب گفت‌وگوهایی خیالی می‌کوشد بخشی از مهم‌ترین مسائل فلسفی و متافیزیکی مرتبط با مفهوم «زمان» را تشریح و سپس خواننده را از برخی تلاش‌های جدید و قدیم فیلسوفان و دانشمندان برای حل این مسائل آگاه کند. گفت‌وگویی دربارۀ متافیزیک زمان هم برای خوانندگان غیرمتخصص و هم برای متخصصان دربردارندۀ نکاتی تازه است.
از متن کتاب:
– : زمان از آن دسته چیزهایی نیست که علت چیزی باشد. زمان واقعا علت پیرشدن نیست، یا علت به صدا درآمدن زنگ ساعت. زمان مرجع متغیر «t» در قانون‌های اصلی فیزیک است.
– : بله، اما مشکلی وجود دارد. به صورت تعریف دقت کن؛ شبیه تعریفی است که می‌گوید زمان چیزی است که مردم وقتی از کلمۀ «زمان» استفاده می‌کنند دربارۀ آن حرف می زنند. البته اینطور صحبت‌کردن غلط نیست، اما به طور خاص مفید هم نیست. به هر حال داشتن تعریفی خوب و مختصر از زمان هدف مهمی نیست. خوب است وقتی تلاش می‌کنی از زمان سر در بیاوری، کار را با یک تعریف شروع کنی، اما فقط تا جایی که تصمیم نداشته باشی در ادامه به همان تعریف بچسبی.
– : منظورت این است که زمان را نمی‌شود درست تعریف کرد؟
– : نه منظورم این نیست، اما وقتی یک اصطلاح را تعریف می‌کنیم، معنای آن را بیان می‌کنیم، متافیزیک‌دان‌هایی که دربارۀ زمان مطالعه می‌کنند، دستکم در بدو امر، چندان علاقه‌ای به بیان معنی این کلمه ندارند. آنها به دنبال معرفت عمیق‌تری هستند. ما برای زمان به نظریه‌ای نیاز داریم که دید عمیق‌تری از چگونگی حل مسائل مهم به ما بدهد. پس از این است که می‌توانیم از این نظریه برای تعیین معنای کلمۀ «زمان» استفاده کنیم.
