فلسفۀ اخلاق نوشته محمد رضا مدرسی از جمله کتابهای ساده و خوشخوانی است که در این قلمرو در دهه هفتاد منتشر شد. مدرسی کتاب را حداقل یکبار تدریس کرده است. از جمله مزایای این کتاب پاره ای از مقایسه هایی است که مؤلف در خصوص نظریه های اخلاقی مطرح در میان فیسلوفان اخلاق غربی و غیرمسلمان با نظریه های فیلسوفان مسلمان دارد. این مقایسه ها گاهی خام هستند اما در عین حال در بافتاری که مطرح شدند راهگشای طلاب و خوانندگان کتاب بودند. این کتاب برای شروع یادگیری فلسفۀ اخلاق و ریشه های آن در فرهنگ اسلامی خوب است اما به هیچ وجه قابل اطمینان نیست و باید با آن صرفا به مثابه گام اول مواجه شد.
در فلسفۀ اخلاق پس از توصیف اصطلاحات رایج اخلاقی به کیفیت وجودی ارزشها (عینی یا ذهنی بودن آنها، نسبی یا مطلق بودن، و قرار گرفتن‌شان در ذیل مقولات یا مفاهیم اولی یا ثانوی)، اخلاق تجربی و نظری (تعارض یا هماهنگی آنها)، بررسی پایه های اخلاق در نظریه های ارسطو، امانوئل کانت، مکتب فائده انگاری مور، و مسئلۀ حیاتی رابطه هست و باید پرداخته شده است.