آیا رشته ای به نام فلسفه اسلامی هویت مستقل و معناداری دارد؟ آیا اساسا پسوند دینی می توان به فلسفه ها افزود و مثلا گفت فلسفۀ یهودی، فلسفۀ مسیحی و فلسفۀ اسلامی؟ اگر آری این هویت به چه معناست؟ و اگر نه پس مراد مدعیان چنین موصوف و صفتهایی چه بوده است؟ کتاب حاضر مجموعه مقاله هایى است در گستره فلسفه اسلامى که در دو بخش تنظیم شده است: فلسفه و دین (فلسفه دینى و دین فلسفى) و جریان ها و مکتب هاى فلسفى اسلامى.
سعید رحیمیان به بحث هایى چون هویت فلسفه اسلامى پرداخته و به نظر او چنین تعبیری معنادار است. او بعلاوه در این کتاب طی مقاله ای با عنوان امام على(ع) پایه گذار حکمت الهى در اسلام، مراد خود را برای خواننده بیان کرده است. از دیگر مقالات این کتاب است تطبیق نظام هاى فلسفی سینوى، ابن رشدى و صدرایى؛ گرایشهاى غیر اصالت وجودى پس از صدرالمتألهین؛ آشنایی با بحث وحدت وجود؛ بررسى و نقد مکتب تفکیک؛ عیارسنجى فلسفه در بوته نقد.