این کتاب ذیل چهار بخش به طبع رسیده است. بخش اول شامل پنج گفت و گوست که در سال 1991 با این عناوین صورت گرفته است: «صلح طلبی، جنگ و مواجهه با کمونیسم»، «انتقادهای اصلی به مارکسیسم»، «سال 1962 ساخاروف، خروشچف و سقوط شوروی»، «برنامه سیاسی روز، حکومت قانون و کودکان» و «حملهای دیگر به تاریخگرایی: آینده باز است.»
بخش دوم متضمن دو گفت و گوست: «ما با خطر سومین جنگ جهانی مواجهیم» و «تلویزیون نسل بشر را فاسد میکند: این وضع به سان یک جنگ است.»
بخش سوم درباره «نظریه و عمل حکومت دمکراتیک» و «آزادی و مسئولیت روشنفکری است» و بخش چهارم نیز حاوی دو ضمیمه است: «توضیح پاپر در باب دمکراسی و نظام انتخاباتی، کرسی به نسبت آراء» و «دو یادداشت تازه پاپر در زندگینامه روشنفکری خویش.»
پاپر از برقراری حکومت قانون به مثابه اصلیترین مولفه یک جامعه مدنی یاد میکند و در مقام یک فیلسوف مدافع آزادی، بر این نکته تاکید دارد که آزادی مطلق به معنای از بین رفتن آزادی است. وی معتقد است «جزمیت سبب مرگ معرفت میشود زیرا رشد معرفت به تمام، به وجود اختلاف آراء و نظرات بستگی دارد.»
نیت اصلی پاپر در این گفتارها هشداری است به خشونت و خودپرستی افراطی در جوامع امروز که به نوعی دموکراسی را به مخاطره میاندازد.