همراه با بحث‌هایی تجربه‌گرایانه دربارۀ فلسفۀ علم
این کتاب تاریخ تفصیلی علم نیست؛ کوشش کتاب بر این است که اندیشه‌های علمی را در متن تاریخ و فلسفه در نظر بگیرد و بر شکاف میان علم و علوم انسانی پلی بزند. این شکاف از هر جهت تازه است، زیرا پیامد تخصص اجتناب‌ناپذیر در جهانی است که بیش از پیش فنی‌تر می‌شود. فن‌ورزان معمولا زمینۀ فلسفی منسجمی ندارند و در عوض کسانی که از فرهنگ عمومی بهره‌مندند، به علمی که آگاهی بسیار اندکی از آن دارند ارج نمی‌نهند.
نتیجه در خور تأسف است. کارکنان علمی که مهارت فنی را برای خود مهارت دنبال می‌کنند، ممکن است قدرت تشخیص مسائل انسانی را از دست بدهند. کسانی که می‌خواهند علم را تنها نیرویی بدانند که در پس تولید انبوه، بهزیستی، بمب‌های اتمی و سفرهای فضایی نهفته است، از فهم سهم اساسی علم در اندیشۀ بشر ناتوان می‌مانند.
این کتاب مقدماتی است. فرض بر این بوده که دانش علمی خواننده محدود است، اما روی‌هم‌رفته نمی‌توان این کتاب را نوشتۀ آسانی دانست، همچنان که از طرح اندیشه‌های دشوار پرهیز نشده است. مطالبی که برای این کتاب دست‌چین شده، یا به سبب اهمیت تأثیرشان بر اندیشه بوده، یا برای آنکه نبوغ عصری یا کسی را نشان دهد. لاجرم گزینش تا اندازه‌ای به نظر شخصی بستگی دارد و بدون شک بیشتر خوانندگان دربارۀ برخی از بحث‌ها نکاتی بسیار کم و در باب بعضی از موضوع های دیگر مطالب بسیار زیادی خواهند یافت.
البته نبودن توازن ظاهری در چند مورد حساب شده است؛ مثلا از علوم کاربستی مانند پزشکی و مهندسی فقط به اختصار یاد شده است، که در کتابی که مضمونش بیشتر رابطۀ علم و اندیشه است تا رابطۀ علم و عمل، این اختصار طبیعی است.
