«معنای زندگی چیست؟» پرسشی است که مدت ها نزد فیلسوفان غربی مهجور افتاده بود، اگرچه عموما آن را بیانگر دغدغه هایی می شمرند که بسیاری از افراد درباره زندگی، عموماً، و زندگی خود، خصوصاً، احساس می کنند.
کتاب در جست و جوی معنا به دو موضوع عمده می پردازد: نخست، واقعیت هایی درباره زندگی، مانند مرگ و فقدان هدف نهایی و شیوع رنج، که ممکن است به نظر برسد زندگی را بی معنا می کنند. دوم، خود شکوفایی و اینکه چگونه و به چه معنا می تواند آرمانی رضایت بخش یا سازوار باشد.
اسوالد هنفلینگ پاسخ ها و رویکردهای مختلفی را به این مسائل و موضوعات بر می رسد. آیا دین می تواند پاسخی به دست دهد؟ آیا اصلی بنیادین وجود دارد که بر طبق آن بتوان ادعا کرد زندگی مقدس است؟ آیا زندگی ما باید بر طبق امیال و در پی خوشبختی باشد؟ آیا چیستی ما را جایگاهمان در جامعه تعیین می کند؟ آیا تمسک به ماهیت انسانی را باید «دروغ باوری» شمرد و رد کرد؟
