«ستاره» نامی، همسر عبدالله، در روستای «افشنه»ی بخارا، در ماه صفر سال ۳۷۰ هجری، فرزندی به دنیا آورد که در جهان اسلام، همچون ستاره ای بدرخشید و ماه مجلس علم و حکمت شد. این شخص کسی جز «ابوعلی حسین بن عبدا… بن علی بن سینا» نیست که به عنوان «ابو علی سینا» یا «ابن سینا» معروف و مشهور است. ما در این مقاله مختصر در صدد آن نیستیم که گزارشی، ولو اندک از زندگی سراسر پرحادثه و جنجالی او و از آثار متنوع و شگفت انگیزش، ارائه دهیم؛ زیرا در این زمینه به قدر کافی کتاب، رساله و مقاله نگاشته شده است. وی در حدود دویست کتاب و رساله در علوم و فنون مختلف نگاشته است. از مهمترین آثار بوعلی در زمینه ی فلسفه می توان «شفا»، «نجات» و «اشارات» را نام برد. از این سه کتاب، «شفا» نخستین تألیف جامع ابن سینا در فلسفه است و گویا شیخ این کتاب را بدون مراجعه به منابع و تنها بر اساس حافظه ی خود، نوشته است.
