بی شک قرآن اثری ادبی است. متن قرآن صرفا حامل مشتی پیام های دینی، فقهی، کلامی و مانند آن نیست. بیان قرآن را به هیچ روی نمی توان چونان متون حقوقی، فلسفی، تاریخی و جز آن دانست. اندرزهای اخلاقی، داستانهای تاریخی، احکام فقهی و قوانین حقوقی- اجتماعی، توصیف جهان آخرت و حوادث پس از مرگ، دعوت به توحید و جدال با مخالفان پیامبر در قرآن کریم به زیباترین شکل و برترین صورت ادبی بیان شده اند. این پوسته ادب و هنر چنان بر قامت معانی قرآن کشانده شده است که جداسازی آنها از یکدیگر و برگردان صرف مفاهیم و معانی آیات قرآن ناممکن است. این اثر مجموعه شانزده مقاله و گفتگو را در بر دارد که طی چهارده سال (۱۳۸۶-۱۳۷۳) در مجلات مختلف درباره ترجمه قرآن و وجوه مختلف ادبی آن توسط مرتضی کریمی نیا نگاشته شده است. اغلب مقالات و صفحات این کتاب به موضوع ساختار نحوی قرآن می پردازد.
