جریان‌های فهم قرآن کریم در ایران معاصر در صدد است واکنش محققان و برخی روشنفکران ایرانی در اواخر قرن چهاردهم و اوایل قرن پانزدهم به دنیای مدرن و مسائل آن را بررسی کند. محققانی که گمان می‌بردند با تفسیر نوینی از قرآن می‌توانند راه حلهای مناسب و جدید برای مشکلات امروز مسلمانان بیابند. مترجمانی که کوشیدند با توجه به تحولات زبان فارسی ترجمه‌های بهتری از قرآن به فارسی زبانان عرضه کنند.
این کتاب در بیست فصل به بیست محقق که دستی در تفسیر یا ترجمه قرآن داشته‌اند پرداخته است. عباسعلی کیوان قزوینی؛ محمد حسن شریعت سنگلجی؛ ابوالقاسم خوئی؛ روح الله خمینی؛ محمد حسین طباطبائی؛ ابوالحسن شعرانی؛ محمد تقی شریعتی؛ محمود طالقانی؛ مرتضی مطهری؛ محمد باقر بهبودی؛ محمد هادی معرفت؛ عبدالله جوادی آملی؛ علی شریعتی؛ حسین نصر؛ محمد مجتهد شبستری؛ عبدالکریم سروش؛ علی صفائی حائری؛ و مصطفی ملکیان.
در این کتاب ابتدا یک زندگینامه کوتاه از هر یک از این محققان مفسر آورده شده و سپس به جای ارائۀ گزارش تحلیلی از کار آنان مطالب بریده بریده و غیرمنسجم از آثار آنان انتخاب و عرضه شده است. این کتاب با کوشش بیشتر مؤلف می‌توانست یک کار جدی‌تر و دقیق‌تری از وضع فعلی داشته باشد ولی، با این همه، در خلأ مطالب مفید دربارۀ مفسران معاصر خواندن آن توصیه می‌شود. به نظر می‌رسد مجموعۀ فراهم‌آمده سخنرانیهایی باشد که بعدا به صورت کتاب درآمده است. اطلاعات موجود درباره زندگینامه‌ها اطلاعات دقیقی نیست ولی می‌تواند کمی برای خواننده راهگشا باشد. زندگینامه و توصیفی که از بعضی محققان معاصر مانند محمد مجتهد شبستری، عبدالکریم سروش، و مصطفی ملکیان ارائه شده دقیق نیست و حتی در مواردی کاملا غلط است و باید در نقل آنها با احتیاط مواجه شد.
