قیام های شیعی (ماهیت، سبک رهبری و شیوه های جلب اطلاعات)

در این کتاب، به تجزیه و تحلیل ماهیت و سبک «قیام‌های شیعی» صورت گرفته پس از واقعه کربلا یعنی از سال 62 هجری تا سال 132 هجری (سرنگونی حکومت امویان) پرداخته شده است.
ابوذر کرم اللهی، ابتدا کلیاتی از مفهوم جنبش، انواع جنبش‌های اجتماعی، ویژگی‌های مشترک جنبش‌ها، رویکردهای رایج جنبش‌های اجتماعی در برابر تغییرات اجتماعی و نوع رهبری این جنبش‌ها مطرح نموده و سپس  تحلیل ماهیت قیام‌های شیعی و رویکرد آنها در قبال حکومت امویان که منجر به سقوط آنان شده بود را مورد مطالعه و بررسی قرار داده است. در همین راستا، وی به رویکردهای قیام‌های شیعی در قبال امویان مانند قیام توابین، قیام مختار ثقفی، قیام زید بن علی، قیام یحیی بن زید و قیام عبدالله بن معاویه اشاره کرده و سبک رهبری و روش‌های جلب اطاعت پیروان در این قیام‌ها را مورد بحث و بررسی قرار داده و بر نقش رهبری و هدایت این جنبش‌ها تأکید کرده است.