در دنیای امروزه، شاخه های مختلف پزشکی برخی امور ناممکن را ممکن ساخته است، از آن جمله امکان داشتن فرزندی از آنِ خودِ زوجهایی که به صورت طبیعی نمی توانند فرزندی را به دنیا آورند. به کارگیری روش های جدید پزشکی گرچه به لحاظ توسعه و تحول این رشته از معارف بشری چشم گیر و خیره کننده است، در عرصه های مختلف فلسفه، اخلاق، باورهای دینی و اجتماعی و فقه و حقوق موجب بروز پرسشها و بعضا مشکلاتی شده است که پاسخ به آنها نیازمند تأمل جدی و تحقیقی گسترده و همه جانبه نگر است.
پژوهشکده ابن سینا که با هدف هدایت تحقیقات در حوزه های بیولوژی و بیوتکنولوژی تأسیس شد، در همان ابتدا احساس کرد که بهره برداری از نتایج تحقیقات حوزه های مزبور در عرصه تولید مثل انسانی و درمان خانواده های گرفتار نازایی با چالش هایی در عرصه حقوق و باورهای مذهبی و اجتماعی همراه است که اگر چاره ای شایسته برای رفع این موانع اندیشیده نشود، نتایج مطلوبی از این پیشرفت ها حاصل نخواهد شد.
با این هدف در همان بدو امر، در کنار گروه های مختلف، گروه حقوق بیوتکنولوژی تولید مثل انسانی و اخلاق پزشکی را پیش بینی نمود و گروه مزبور در انجام این مهم، نخست اقدام به جمع آوری ادبیات تحقیقات حقوقی-فقهی باروری و ناباروری کرد و در کنار تحقیقات درون سازمانی، نخستین گردهمایی فراگیر را در بهمن ماه سال 1377 در دانشکده حقوق دانشگاه تهران تدارک دید. این نشست فرصتی فراهم ساخت تا محققان و صاحب نظران سه حوزه پزشکی، فقهی و حقوقی در کنار هم به تبادل نظر پرداخته و دیدگاه های خویش را در راستای حل علمی مسائل و مشکلات حاصل عرضه کنند.
کتاب حاضر در چهار فصل تنظیم شده است. فصل اول شامل دو مقاله در بحث موضوع شناسی روش های نوین تولید مثل انسانی است. فصل دوم حاوی مقالاتی است که توسط فقیهان، حقوقدانان و محققین علاقه مند به حوزه مزبور در سال های گذشته تدوین و در مجلات و کتب منتشر شده است. فصل سوم در بردارنده سخنرانی های ارائه شده در سمپوزیوم بهمن سال 77 و مقالات ارائه شده در آن است و فصل چهارم حاوی پیوست هایی شامل فتاوی و دیدگاه های فقهی-مذهبی مذاهب اسلامی و دیگر ادیان رسمی است.