بحث از سن بلوغ، در حقیقت، گفتگو از آمادگی برای تکلیف است و تن دادن به خطاب شارع. فقیهی که از این زاویه به بلوغ و سن آن می نگرد، متوجه اهمیت فتوای خود می گردد و پی می برد که باید در چارچوب اصول کلی شریعت؛ مانند عدم تکلیف به ما لایطاق، فتوا دهد و از توقف در ظواهر خودداری کند. فقیهی که برای مثال نه سالگی را، نشان تکلیف دختران می داند، باید به تمام لوازم فتوای خود تن بدهد. از این رو و با توجه به پاره ای تبعات ناخواسته، برخی از فقیهان از گذشته ها درباره نشان بلوغ و تکلیف دختران بحث کرده اند و راه را برای گفتگوی بیشتر آیندگان گشوده اند.
مجموعه حاضر کوششی برای گردآوری و نمایاندن همه این تلاش های علمی به ترتیب تاریخی است. مؤلف با دقتی وسواس گونه بحث ها و رساله های مختلف درباره بلوغ دختران را گرد آوری کرده است. در تمامی این رساله ها موضوع مهم و جدی، نشانه بودن سن بلوغ است و بر پاسخ گویی به این سوال ها که آیا سن، نشانه شرعی بلوغ است؟ و اگر نشانه شرعی است، چه سنی نشانه است؟، همت گمارده شده است. معیار گزینش نوشته ها، تازگی و داشتن بحث جدی و ترتیب قرار گرفتنشان بر اساس تاریخ نگارش آن هاست. در انتهای کتاب نیز، مأخذشناسی بلوغ افزوده شده است.
