فتوح البُلدان نوشته احمد بن یحیی بَلاذُری (متوفی279)، آخرین کتاب عمده‌ای است که دربارۀ فتوحات مسلمانان صدر اسلام به دست ما رسیده است. گزارش این فتوحات به ترتیب تاریخ وقایع در این اثر آمده است. اولین نسخۀ تصجیج شدۀ آن به توسط دِ خویه (M. J. De Goeje)، شرق شناس هلندی، تهیه و در 1866 در انتشارات بریل در لیدن هلند منتشر شد. فیلیپ حِتّی (Philip K. Hitti) و دستیارش فرانسیس کلارک مُرگُتِن (Francis Clark Murgotten) فتوح البلدان را در دو جلد به انگلیسی ترجمه و طی سالهای 1916 تا 1924 منتشر کردند.
بخش مهمی از این کتاب مربوط به فتح ایران است. بخش ایران آنه فارسی توسط آذرتاش آذرنوش ترجمه و با تصحیح محمد فرزان منتشر شده است (تهران، بنیاد فرهنگ ایران،۱۳۶۴). بلاذری از بیشتر گزارشها و کتاب هایی که قبل از او نوشته شده بود و نیز از گروه بیشماری از بزرگان، دانشمندان و راویان یاری گرفته است. مهمترین مراجع او حسین بن اسود کوفی، قاسم بن سلام، محمد بن سعد کاتب واقدی، مدائنی و هشام کلبی بوده‌اند.
