پژوهشی در آثار و زندگی (محمد علی جمال زاده، صادق‌هدایت، دکتر سیمین دانشور و علی محمد افغانی)
این عارضه که از ژورنالیزم رایج به جا مانده، یعنی به صرافت حکم فساد و سقوط دیگران را صادر کردن، نمی تواند نقطه مثبتی باشد در یک اثر تحقیقی؛ همچنان که افزودن صفات “بهترین” “بزرگترین” و از این دست به نام مراجعی که از آن نقل می کند، باز هم امری است مربوط به سلیقه و اعتباری. کوتاه سخن آنکه این کتاب که به سرگذشت و آثار چهار تن از داستان نویسان ایران از جمله: محمد علی جمال زاده، صادق هدایت، علی محمد افغانی و سیمین دانشور می پردازد، در آن واحد از جاذبه های مثبت و منفی برخوردار است و به هر حال، از آنجا که از اغلب مآخذ موجود ذکری می رود کاری است خواندنی.
محمد علی سپانلو