کتاب حاضر مجموعهای از خاطرات دکتر قاسم غنی است که اهمیت آن در نسخۀ دستنویسی است که کتاب از روی آن تهیه شده است.
ارزش یادداشتهای دکتر غنی در این است که او درست در متن دو دربار مهم و معروف خاورمیانه قرار گرفته بود؛ دربارهایی که سابقۀ حکومت دوهزار و پانصد ساله و شش هزار ساله داشتند و اهرام برافراشتۀ مصر و ستونهای سر به فلک کشیده را پشتوانۀ تداوم خود میدانستند. دکتر غنی که در آستانۀ تخت و تاج هر دو دربار به زمین مینشسته یا به قول خودش در حضور شاه آبجوخور، آب نارنج میخورده است، با لطافت کلام و زیبایی تحریر و دقت در نگارش، روز به روز همان کاری را کرده است که هزار سال پیش از او همشهری دیگرش همین کار را میکرد؛ یعنی تقویم خاطرات مینوشت.
از مجموع یادداشتهای دکتر غنی نکتۀ مهمی میشود استنباط کرد و آن اینکه او با اینکه با هزار آدم مختلف در همه جا میجوشد، هیچ جا با اهل سیاست یا رجال فرهنگی کشورهای بلوک شرق و به ویژه روسیۀ شوروی میانه ای ندارد و شیفته دموکراسی غرب و خصوصاً پیشرفتهای آمریکاست.
اهمیت خاطرات غنی تنها به دلیل ارتباط او با دو دربار مهم آسیایی و آفریقایی در آستانه سقوط منحصر نمیشود. او در همان یک سالی که در قاهره بود، با بسیاری از رجال و بزرگانی آشکار میشود که هرکدام به صورتی در سطور تاریخ برای خود جای پایی باز کردهاند.
محدوۀ زمانی خاطرات کتاب، سال 1326 و 1327 را دربرمیگیرد و بخش عمدهای از شئون زندگی دکتر قاسم غنی را نشان میدهد؛ از روابط شخصی گرفته تا مطالعات ایشان تا موضعگیریهای سیاسی و سفرهای شخصی.