مظفرالدین شاه پنجمین پادشاه ایران از دودمان قاجار بود که پس از کشته شدن پدرش ناصرالدین شاه و پس از نزدیک به 50 سال ولیعهد بودن، شاه شد و از تبریز به تهران آمد. او نیز مانند ناصرالدین شاه چند بار با وام گرفتن از کشورهای خارجی به سفرهای اروپایی رفت. او ده روز پس از امضای فرمان مشروطیت درگذشت.
سفر اول مظفرالدین شاه به فرنگ در سال (1318 هجری قمری – 1900 میلادی) انجام گرفت که در آن سفر میرزا احمد صنیع السلطنه مدیر عکاسخانه دارالفنون جزء همراهان بود و از سوی مظفرالدین شاه لقب “صنیع السلطنه” یافت. در سفر دوم مظفرالدین شاه به فرنگ نیز (1319 قمری – 1901 میلادی) صنیع السلطنه پسرش میرزا ابراهیم خان عکاس باشی را نیز با خود به سفر برده بود. دومین سفرنامه مظفرالدین شاه به فرنگ را فخر الملک در سال 1320 به رشته تحریر در آورد.