«داستان گرشاسب، تهمورس و جمشید، گلشاه و متن های دیگر» نام فارسی دستنویسی به خط و زبان پهلوی (فارسی میانه زرتشتی) است که اصل آن به کتابخانه «نخست دستور مهرجی رانا» در هندوستان تعلق دارد. چاپ عکسی این دستنویس را دانشگاه شیراز منتشر کرده و اینک برای نخستین بار است که آوانویسی و ترجمه آن انتشار می یابد، نیز این یکی از نخستین آثاری است از زبان های کهن ایرانی که با نخست قرائت، ترجمه و منتشر می شود.
این دستنویس متنی شگفت است: زبان آن پهلوی متاخر و حد وسط میان فارسی میانه و پهلوی کلاسیک با فارسی دری است. همچنین، مضامین آن نیز گاهی دستخوش دیگرگونی گشته است. این کتاب به ویژه از این نظر شایان توجه است که به داستان سرایی می پردازد و بیشتر داستان است تا اندرزنامه یا نوشتاری صرفا آیینی. در گفتار و شیوه بیان این دستنویس نوعی «تاریخ تحول مفاهیم فرهنگی» و نیز باورهای جدیدتر را در جامعه و نوشته های زرتشتی می توان بازیافت.