احمد کریمی حکاک استاد ادبیات تطبیقی دانشگاه ایالتی مریلند، در این کتاب کوشیده است بر پایه دیدگاه‌های میخائیل باختین و یوری لوتمان، برداشت‌های گوناگون صاحب‌نظران را از جریان‌های ادبی معاصر در ایران ارزیابی کرده و سوگیری آنها را در برابر هم به نمایش گذارد.
در این کتاب از زندگینامه اثری نیست و تحلیل نشانه‌شناختی، جای آن را می‌گیرد. اگر چه این کتاب با کسرایی و اخوان ثالث فرجام یافته و دنبال نمی‌شود، بخش‌هایی از آن، برای خواننده پارسی زبان تازگی دارد، به ویژه فصل چهارم که به وام‌گیری‌های ادبی سرایندگان پارسی‌زبان از سروده‌ها و نوشته‌های زبان‌های اروپایی می‌پردازد.
