60,000 تومان
خاطره نویسی در کشور ما سابقۀ چندانی ندارد. معدودی از متقدمان چون ناصرخسرو، خاطرات سفر نوشته‌اند و در دوران معاصر نیز به چند زندگی‌نامه از کسانی چون عبدالله مستوفی و یا خاطرات حاج سیاح بر می خوریم. رونق خاطره نویسی در حد فعلی، در حقیقت از پدیده های بعد از انقلاب 1357 است و به نظر می رسد که همزمان با دگرگونی‌هایی که در شرایط سیاسی و اجتماعی ایران پیش آمد، ایرانیان متعددی، به خصوص ایرانیان مقیم خارج کشور، احساس کردند که حرفی برای گفتن دارند و مقتضی و بلکه مطلوبست که تجارب و برداشت‌های خود را از آنچه دیده‌اند در میان گذارند. البته چه بسا همگی راست نگفتند و انگیزه‌هایی چون شهرت طلبی یا استفاده‌های مالی آنها را به ارائۀ مجموعه هایی از نظر خودشان «خواننده جلب کن» کشاند.
توضیحات تکمیلی
| نویسنده | حبیب داوران و ف‍ره‍اد ب‍ه‍ب‍ه‍انی |
|---|---|
| محل نشر | تهران |
| ناشر | امید ف‍ردا |
| تاریخ نشر | 1382 |
| تعداد صفحه | 384 |
| فیپا | حبیب داوران و ف‍ره‍اد ب‍ه‍ب‍ه‍انی، دو خاطره از زن‍دان: در میه‍م‍انی ح‍اجی آق‍ا و داس‍ت‍ان یک اع‍ت‍راف در س‍ال ۱۳۶۹، تهران، امید ف‍ردا، ۱۳۸۲، ۳۸۴ صفحه. |