به همراه یادداشت‌های فؤاد روحانی نخستین دبیرکل سازمان کشورهای صادرکنندۀ نفت (اوپک)
اوپک در اواخر ۱۹۶۰ میلادی تأسیس شد و فؤاد روحانی در دومین کنفرانس (فوریۀ ۱۹۶۱) به دبیرکلی آن برگزیده شد. یادداشت‌های او شامل مسائلی است که در فاصلۀ چهارمین کنفرانس (خرداد ۱۳۴۱) و نشست مشورتی فروردین ۱۳۴۳ که هر دو در ژنو برگزار شد اتفاق افتاد. در کنفرانس چهارم سه قطعنامه به شماره‌های ۳۱، ۳۲ و ۳۳ به تصویب رسید و روحانی مأموریت یافت که برای اجرای مفاد آنها به مذاکره با کمپانی‌ها بپردازد. روحانی همین ماجرا را طی مقاله‌ای با عنوان «یادی از نظریه و روش دولت ایران نسبت به اوپک در سال‌های اول تأسیس آن سازمان» در ۱۱ مهر ماه ۱۳۷۵ انتشار داده است.
ویراستاران کتاب که از همکاران روحانی در سازمان اوپک بوده‌اند، پس از دستیابی به یادداشت‌های روزانۀ او با تحقیق در اسناد آزادشدۀ وزارت خارجه ایالات متحده و بریتانیا و نیز اسناد شرکت نفتی توتال فرانسه بیست فصل کتاب را، از ایجاد سازمان اوپک، دبیرکلی روحانی، تصویب قطعنامه‌ها، مذاکره با شرکت‌های نفتی و رویۀ شاه و دولت ایران در قبال اوپک تا پایان دبیرکلی روحانی، به طور مشروح نگاشته‌اند و جای‌جای آن را به یادداشت‌ها و مقالۀ روحانی ارجاع داده‌اند.
ویراستاران در ادامه سرگذشت اوپک را تا تنظیم و تقدیم قرارداد الحاقی به مجلس شورای ملی دنبال کرده‌اند. بدنۀ اصلی کتاب پژوهش و نگارش ویراستاران و یادداشت‌ها و مقالۀ روحانی پیوست‌های کتاب است.