ایران‌ بین‌ دو انقلاب‌

درآمدی‌ بر جامعه‌ شناسی‌ سیاسی‌ ایران‌ معاصر

یرواند آبراهامیان استاد ایرانی الاصل تاریخ  در کالج باروک دانشگاه نیویورک است. آبراهامیان در این کتاب به تحلیل تأثیرات متقابل سازمان‌های سیاسی ونیروهای  اجتماعی  ایران ازسده نوزدهم میلادی تا انقلاب اسلامی ۱۳۵۷می‌پردازد. نیروهای اجتماعی  را به “گروه‌های قومی” و “طبقات اجتماعی” تقسیم می‌کند و با توجه به دستاوردهای جامعه شناسان تأثیرات نظام‌های سیاسی بر نظام های اجتماعی را بررسی می‌کند. آبراهامیان کارش را با تبیین ساختار اجتماعی- سیاسی دوره قاجار و علل و پیامدهای انقلاب مشروطیت آغاز می‌کند، با بررسی دوره رضا شاه و سقوط  او و سال‌های بحرانی شهریور ۲۰ تا مرداد ۱۳۳۲ ادامه می‌دهد و بر این دوره ، به ویژه تأثیر و تأثرهای نیروهای سیاسی، تاکید می‌کند. سال‌های پس از کودتا را تا آستانه انقلاب اسلامی به انگیزه ریشه‌ یابی علل وقوع انقلاب و نیروهای مؤثر در آن از نظر می گذراند. و اهم حوادث و نیروهای سیاسی و اجتماعی موثر این دوره را تجزیه و تحلیل می کند و اینگونه نتیجه میگیرد که علت وقوع انقلاب توسعه ناهمگونی بود که  رژیم محمد رضاشاه، خواه ناخواه، در پیش گرفته بود. آبراهامیان با بررسی نقش مهم اسلام و نیز نقش تعیین‌کننده امام خمینی (ره ) در پیروزی انقلاب اسلامی بررسی اش را به پایان می‌برد. بی گمان “ایران بین دو انقلاب” کتابی منحصر به ‌فرد در بررسی  تاریخ هفتاد ساله ی ایران است .