در نيمۀ دوم آذرماه ۱۳۸۵ در تهران و اصفهان كنگرۀ «گردهمايی مكتب اصفهان» برگزار شد و علت برگزاری آن بازشناسی هنرهای مختلف سدۀ يازدهم هجری قمری در عصر صفوی بود. مسئوليت گروه خوشنويسی اين گردهمایی را «غلام‌حسين اميرخانی» بر عهده داشت كه مقدمۀ كتاب حاضر را نیز به نگارش درآورده است.
مقالات ارائه‌شده در این گردهمایی و سپس منتشرشده در اين كتاب بازشناسی يكی از درخشان‌ترين ادوار تاريخ خوشنويسی ايران است؛ زمان كمال نستعليق، شكوه ثلث، كرشمه‌كاری نسخ، رونق تعليق و تولد شكسته.
در اين اثر به بسياری از چهره‌های اسطوره‌ای خوشنويسی نظير «ميرعماد»، «عليرضا عباسی تبريزی» و «احمد نيريزی» نيز پرداخته شده است.
«آشنايی با زندگی و آثار خوشنويس بزرگ عبدالباقی تبريزی» از امين نعيمائی عالی، «طبقه‌بندی كتيبه‌ها در معماری دورۀ صفوی» نوشتۀ مهدی مكی‌نژاد، «مضامين شيعی در كتيبه‌های معماری اصفهان عصر صفوی» نوشتۀ مهناز شايسته‌فر، «داستان كتيبۀ ميرفندرسكی» نوشتۀ احسان روح‌الامين و «اصطلاحات خوشنويسی در شعر فارسی دورۀ صفوی» نوشتۀ آزاد محمودی از جمله مقالات این کتاب است.